Kindercadeautjes
Zoals een goed creatief persoon betaamt heb ik de nare gewoonte om voor elk persoon waar ik op bezoek ga en met cadeau aankom, een eigen persoonlijk tintje aan het cadeau te geven. Dit doe ik door me te verdiepen in de persoon, wat er allemaal bij hem of haar leeft en wat hun verwachtingen en toekomstige dromen zijn. Soms hebben ze eens iets laten vallen, al maanden geleden en dat heb ik dan opgeslagen en verstopt ergens in mijn de donkere kamers van mijn brein. Dit betekent ook dat ik het me iedere keer weer een tikje moeilijker maak. Wat moet ik nu weer verzinnen?
En wat als het hier gaat om een kindje van een vriendin? Want hier kies je niet alleen iets voor het kind, maar ook iets wat de moeder kan waarderen. Je wilt immers ook bevriend met háár blijven.
En wat als het hier gaat om een kindje van een vriendin? Want hier kies je niet alleen iets voor het kind, maar ook iets wat de moeder kan waarderen. Je wilt immers ook bevriend met háár blijven.
Nu had ik voor de geboorte van het tweede kindje van mijn vriendin bedacht dat ik een knuffeltje wilde geven en zij had aangegeven geld te vragen voor op zijn spaarrekening. Natuurlijk wilde ik hieraan een bijdrage leveren maar niet een bedrag in een lullige envelop. ‘Heeft de lieve kleine doerak niet al een rekeningnummer? Dan kan ik er een persoonlijke boodschap bij zetten.’ Zo geschiedde. Het nadeel was alleen dat ik mijn kop brak op wat ik het ventje wilde zeggen op die spaarrekening. Goede raad? Wijs advies? Ik bleef er maar mee lopen. En ineens wist ik het! Een gedachte besloop me midden in de nacht en ik onthield de keywords zodat ik de volgende ochtend alles kon opschrijven. Zo bedacht ik een klein versje voor het manneke:
Als je dit blijft bewaren
Kun je steeds meer sparen
Misschien word je dan wel heel rijk
En zeg je later ‘Kijk:’
‘Dat komt van dat ene centje,
Dat ik kreeg van Nancy als heel klein ventje’
Kun je steeds meer sparen
Misschien word je dan wel heel rijk
En zeg je later ‘Kijk:’
‘Dat komt van dat ene centje,
Dat ik kreeg van Nancy als heel klein ventje’
Waar je al niet midden in de nacht voor wakker kunt worden. Zo’n geniale ingeving… 😉 Als een volleerde – ach, soort van – Annie M.G. heb ik deze leuke woorden inmiddels op zijn spaarboekje gedropt. Ik ben benieuwd wat hij er (later) van zal vinden… 🙂
Leuk bedacht! Persoonlijke cadeaus zijn het leukst!
Suusje Q.