DIARY – Sunday Special – Week 15

Welkom bij mijn 15e diary, deze keer al in de nieuwe lay-out.

Behoorlijk spannend voor iemand die na jaren Blogger overstapt op WordPress. Anyway, deze diary zit ik lekker op La Palma. Lees jij mee?

Roque de los Muchachos

Zondag 5 april – Eerste Paasdag

Op zondag had ik helaas een slechte wifi verbinding. Wat is dat toch? Andere bloggers krijgen het altijd voor elkaar om door te bloggen op vakantie, ik krijg het altijd zo voor elkaar om slechte wifi te hebben. Geen nood! Ik had natuurlijk al één en ander ingepland tijdens mijn vakantie. Op Eerste Paasdag werd iedereen ongetwijfeld overspoeld met de mooiste Instagram foto’s van de paastafel. Wat stond er op? Wat at iedereen? Nu, ik had iets heel anders op Eerste Paasdag. Namelijk een excursie over het eiland La Palma. We hadden alleen te horen gekregen dat we een lunch moesten klaarmaken, niet dat we ons warm moesten aankleden. Mijn vriendin J. had een hotpants aangetrokken en samen hadden we alleen een topje met een vest aan. Dat viel wat tegen toen we op Roque de los Muchachos stonden met sneeuw en 3 graden celsius. Het was wel een prachtig uitzicht als we niet wegwaaiden. Het zorgde in ieder geval voor veel hilariteit. Deze dag hebben we veel in de bus gezeten en werden we over een groot gedeelte van het eiland heen gereden waarbij we uitleg kregen van een gids die in 3 verschillende talen vertelde over alles wat we zagen.

Hyundai Getz

Maandag 6 april – Tweede Paasdag

Op Tweede Paasdag huurden we ons rode scheurijzer, de Hyundai Getz. Hiermee zijn we naar het zuiden van het eiland gereden, naar de zoutpannen en op zoek naar een restaurant. Doodsangsten uitgestaan toen het bleek dat we een megasteile helling op moesten gaan. Toen we deze dodemansrit hadden overleefd bleek het restaurant ook nog eens gesloten te zijn. Moesten we weer rechtsomkeert maken. Gelukkig vonden we uiteindelijk nog een ‘restaurant’ in een soort van garage waar we wel prachtig uitzicht hadden op de zee. En een goede lunch waar ik me tegoed deed aan de tortilla. De uitzichten op het eiland zijn zo mooi, het is echt een prachtig eiland – op elke plek zie je weer wat anders. Na de lunch zijn we naar de vulkaan San Antonio geweest en hebben hier uitgebreid rond gelopen.

Na het avondeten zijn we de hoofdstad in gereden om de boel nog eens te verkennen als niet iedereen siësta houdt. Vandaag is het ook een bijzondere dag, waarover later meer.

Tazacorte

Dinsdag 7 april

De dag begint met yoga op het strand van Friederike. Ze is al jaren yoga docente en is naar La Palma gekomen samen met haar kinderen. Na onze les vertelt ze wat meer over het leven op het eiland. Het klinkt allemaal heel erg rustig en relaxt. De yogales was dat overigens ook, want op het strand is het helemaal een bijzonder begin van de dag. De zon scheen en ik had na mijn les best willen blijven liggen, zo ontspannen was ik. Deze dag gingen we echter naar Tazacorte, een schattig stadje op het eiland met een fijn strand. Het is wat toeristischer dan onze kant van het eiland en we huren ligbedjes tegen een ridiculous lage prijs en eten bij een fijn restaurant. Na deze dag waren we allebei wel verbrand waarbij ik de kroon spande. Ik had vooraf gezegd: Ik verbrand eigenlijk nooit echt, maar dat had ik even verkeerd gezien. Mijn voeten was ik blijkbaar vergeten, dus die waren rood en pijnlijk maar ook mijn borst had flink te verduren gehad. Precies op de randjes van mijn bikini was ik overal verbrand, ondanks herhaaldelijk smeren. Ik heb de hele middag liggen relaxen en lezen op het strand. De tijd vloog voorbij terwijl ik Arjen Lubach’s IV lees. We eten in de avond in de hoofdstad.

La Fajana

Woensdag 8 april

De laatste dag met onze Getz, dus op naar andere plaatsen dan de onze! J. had al voor we op vakantie gingen een plek op Pinterest gevonden die we MOESTEN bezoeken. We vertrokken naar het noorden, waarbij we uiteraard weer verkeerd reden (bewegwijzering is buiten Nederland en Duitsland niet altijd even duidelijk vind ik) maar uiteindelijk uit kwamen bij La Fajana. Dat zijn zeewaterbaden vanwege de grillige kust. Het ziet er super uit, maar ondanks het dragen van onze bikini’s zijn we niet in het water gesprongen, want het was inmiddels niet heel erg warm meer. De wind waaide best wel en het water was koud.

Na afloop twijfelden we wat we moesten doen: Terug naar Santa Cruz de la Palma en daar eten? Hier in de buurt eten? Naar Tazacorte rijden en daar op het strand liggen en wat eten? We proberen nog in de buurt te eten, maar de menukaart is abominabel slecht en we kiezen ervoor om door te rijden naar de andere kant van het eiland en te genieten op Tazacorte. Dat blijkt een heel goed idee, want terwijl we aan het rijden zijn wordt het slechter en slechter. Het begint zelfs te regenen. Tot we een tunnel doorrijden, het lijkt wel een scene uit ‘Who Framed Roger Rabbit’ want aan de andere kant schijnt de zon alsof zijn leven er vanaf hangt. Bij terugkomst blijkt het nog steeds slecht weer te zijn bij ons hotel, dat is jammer.

Goodbye, La Isla Bonita

Donderdag 9 april

De ochtend belooft veel goeds, net als de weersvoorspellingen. We gaan deze ochtend de sleutel van ons rode scheurwagentje inleveren en de mevrouw vraagt niet eens iets. Dat is mooi, want ik zei nog: Ik wil eigenlijk alleen maar die sleutel inleveren en weer verder! We gaan weer lekker yoga op het strand doen, maar gek genoeg hebben we zelf geen inspiratie genoeg. Welke yoga poses moeten we doen? Deze dag gebeurt het: We springen in zee. Het is megakoud, maar met de woorden: “Oké pap, net als jij vroeger 1,2…3” spring ik kopje onder. Het valt allemaal reuze mee zelfs. En daarna ga ik er nog een keer in en zwem ik heel kort rond. Na nog wat zonnen gaan we terug naar het hotel en liggen we op de bedjes bij het zwembad. Ook hier zwemmen we nog wat rond, maar erna drogen we niet op van de zon want het wordt bewolkt en vervolgens nog koud ook. Balen! We hebben onze tassen ingepakt en uitgebreid gedoucht. Erna zijn we met zijn tweetjes in de lobby gaan zitten, elk met een boek. Ik lees Arjen Lubach’s IV uit voor we gaan eten. Wat een leuk boek, gaat dat lezen! Na het eten maken we zoals op de eerste dag nog een wandelingetje. We verbazen ons over de locals, die zonder morren een smal, scheef paadje op te rennen met scherpe rotsen er beneden. Gewoon joggen langs de kustlijn, no biggie. We eindigen onze wandeling in een fout tentje met TL verlichting maar met heerlijke wijn van het eiland.

Warm welkom

Vrijdag 10 april

Deze dag staat in het teken van de terugreis. De wekker gaat om kwart voor 7 want om 8 uur moeten we al klaar staan voor de transfer naar het vliegveld. Ik moet altijd lachen om J. want ze zegt: “Als ik eenmaal naar huis ga, kan ik niet meer wachten. Dan wil ik alleen maar zo snel mogelijk thuis zijn. Als ik de stal ruik…” De metafoor met de stal vind ik geweldig. We moeten alleen nog een paar uur afleggen voor we bij de stal zijn. Ik heb een verschrikkelijke nacht gehad met vage dromen en problemen met mijn buik. De ochtend valt me dus een beetje zwaar maar ik zet door. We zijn bijtijds op het vliegveld (want ja, we zitten er 5 minuten van verwijderd) maar de vlucht heeft vertraging. We zouden om kwart over 9 moeten boarden maar dat zit er überhaupt niet in. Uiteindelijk vertrekken we na half 11, hebben we een prima terugvlucht en worden we zelfs opgehaald door J. haar moeder. Helaas hebben we de hele terugreis files, dus we doen er eventjes over om van Schiphol thuis te komen. J. rijdt mij uiteindelijk van haar woonplaats terug naar huis en ik ben rond 19 uur terug. We geven elkaar een kus en een superdikke knuffel. Ik drop mijn tas en rijd naar mijn moeder, daar zit mijn man en mijn kleine nichtje. Die zijn allemaal blij om me weer te zien. Mijn man geeft me ontelbaar veel kusjes en mijn nichtje kan niet geloven dat ik er ben. Ze is buiten zichzelf van vreugde, we gaan meteen dansen en ze knuffelt me. Aaaah the love <3 Het is inmiddels wel weer gewoon vrijdag en vrijdag betekent stijldansen. Dat gaat best goed ondanks het feit dat mijn man en ik allebei wat gaar zijn. Hij heeft vandaag 123 kilometer gefietst en ik heb een reis van bijna 12 uur achter de rug. En toch dansen we lekker door.

#AlwaysKeepFighting

Zaterdag 11 april

Uitslapen is het eerste wat we doen, daarna ga ik heel veel en uitgebreid lezen (ik blijf nog even in de vakantiesfeer) en uiteindelijk moet ik toch wel een wasje draaien. Boring, maar goed het normale leven is half om half begonnen. Maar gelukkig is daar een pakje binnen gekomen: Het is mijn Always Keep Fighting shirt. Dit shirt is gemaakt door Jared Padalecki en is speciaal bedoeld voor mensen met een depressie/mental illness. De opbrengst gaat naar To Write Love On Her Arms (lees er meer over door op de link hiernaast te klikken of door Jared Padalecki’s Facebook te bekijken). Ik draag hem direct proudly. Ik ga op bezoek bij mijn schoonouders en drink er een theetje en thuis lees ik weer. Na het avondeten ga ik bij mijn moeder langs om wat te werken en daar is mijn nichtje nog steeds. Uiteraard wordt er weer gedanst. En dan is het zo ver: We beginnen aan Supernatural seizoen 9. Ik vind het ge-wel-dig. En de rest van de avond zit ik deze blog in elkaar te zetten.

Eeterij op Wielen

Zondag 12 april

Vandaag is nog niet zeker wat ik ga doen. Mogelijk ga ik naar Breda toe, omdat in het Ginneken het festival Eeterij op Wielen. Ik heb niets gepland staan, ik zie wel wat er op mijn pad komt vandaag. Mogelijk nog twee afleveringen Supernatural 😉

Wat ga jij vandaag doen?