Sunday Special – Week 9

Zondagavond willen we geen eten zelf koken na ons weekendje weg, dus laten we sushi komen. Dat is een mooie afsluiter van vorige week. Wat ik week 9 van 2015 allemaal heb gedaan? Lees mee in mijn diary:

Kaarsje branden

Maandag 23 februari

Eigenlijk zouden we vandaag pas terug komen van een weekendje weg, maar mijn man had nog veel werk waardoor ik vandaag alleen thuis was. Geen probleem; genoeg te doen! Ik heb zitten peinzen over mijn oude vaatwasser: Doet hij het echt niet meer? Nee, echt niet. Toen heb ik hem al een beetje schoongemaakt en gekeken of ik hem makkelijk kon afkoppelen (niet dus).

Erna maak ik een lekker sapje klaar, ik ben nog steeds erg blij met mijn juicer. Vervolgens wat klusjes in huis, boeken terug naar de bibliotheek brengen en in halve paniek messenger berichten gekregen van een collega die haar leerling kwijt was. Ze was niet komen opdagen. Dus nog even werken op kantoor zat er toch ook nog bij. Gelukkig ’s avonds lekker ontspannen met een les tapdance en spelen met mijn nichtje.

Mijn beste vriendin heeft vandaag ook een operatie gehad en ik kreeg al berichten dat het goed was gegaan maar ze erg veel pijn had. De arme schat. Ik had nog een kaarsje voor haar gebrand in de hoop dat ze niet zo veel pijn zou hebben en dat de operatie spoedig zou verlopen. Dat laatste is gelukt, maar die pijn…

Kingsman: The Secret Service

Dinsdag 24 februari
D-day: Vandaag moet de vaatwasser van zijn plaats en afgekoppeld worden. Morgen werk ik en dan komen ze de vaatwasser ophalen hij MOET dus vanavond los staan. Dat is nog een heel werk want het ding komt niet van zijn plek en toen mijn man (hij werkte thuis) het eindelijk voor elkaar had gekregen wil je niet weten wat voor een smerigheid erachter en onder lag. De vaatwasser was nog van de vorige bewoners van ons huurhuis, die wij met plezier gebruikten. Hij kwam uit de jaren 70 (bruin) en was nu echt klaar met werken. Ik heb de hele ochtend staan schrobben, op dat ene lullige plekje. Wat een werk! Erna snel douchen en klaarmaken want ik ging met mijn moeder op visite bij mijn tante. Veel oude verhalen, gezellig samenzijn. We bleven tot 6 uur en reden toen naar huis toe.
’s Avonds ging ik naar de bioscoop om Kingsman te kijken. Die film kan ik iedereen aanraden, hij was zeer vermakelijk. Colin Firth is zo’n leuke man (vind ik) en Samuel L. Jackson speelt een personage met een spraakgebrek, dat vond ik hilarisch maar de rest van de bioscoop vond het niet zo grappig denk ik.

Average day

Woensdag 25 februari
Werken en in de avond gaan we onze stijldans lessen inhalen. Dat begint verschrikkelijk slecht maar eindigt eigenlijk erg goed. Zullen we het nu toch eindelijk gaan onthouden?

Boterhal met L.

Donderdag 26 februari
Mijn planning was om vandaag 2 uurtjes eerder naar huis te gaan van het werk, maar natuurlijk liet het werk het weer eens niet toe. Dus zat ik nog als een daapse geit naar mijn wijzigingen van de website te kijken. Ik werd er gewoon scheel van. In de avond had ik een afspraak met L. een vriendin van toen ik nog met haar samenwerkte in de reisbranche. Natuurlijk geen spat veranderd, heerlijk. Alleen langer haar gekregen en een licht Rotterdams accent. We kletsen over van alles en nog wat en natuurlijk heb ik daar geen foto’s van. Bij thuiskomst blijkt mijn man nog niet naar de WIDM aflevering te hebben gekeken. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en kijk wel alvast op de app, want zo stoer als ik ben (uche) heb ik ingezet op 1 persoon. Zal ik al mijn punten nog hebben? YES!

Vrijdag 27 februari

Zwanger en het WIDM virus

Voor mijn werk mag ik brochures ophalen op de fiets. Ik fiets heel fijn door het zonnetje, dat zijn nog eens heerlijke dagen!

Vandaag heb ik weer een afspraak met een vriendin. Ik ga bij haar op visite en knuffel met haar kleine meisje. Ik krijg en passant te horen dat ze zwanger is. Wat?! Zwanger?! Dat had ik dus écht niet door, terwijl ik normaal gesproken echt voelsprieten en een supersonische radar heb voor dat soort zaken. Deze zag ik toch echt volledig over het hoofd. Ik heb me zo gefocust op WIDM hints, dat ik bijna de hints uit het echte leven niet zie! We moeten er samen smakelijk om lachen en spreken af dat we er deze keer niet zo lang overheen laten gaan om met elkaar af te spreken. ’s Avonds eet ik bij mijn moeder en gaan we nog de stad in voor een housewarming plant voor mijn neef. Erna ga ik op visite bij mijn broer en kijk ik samen met S. naar 2 afleveringen van Once Upon A Time. Thuis kijk ik nog de hele eerste aflevering van WIDM terug om hints te zoeken. Dat doe ik zo grondig dat het kwart over 2 ’s nachts is als ik mijn laptop dichtklap. En met die klap ben ik ook geen klap wijzer geworden. Toch maar op onderbuikgevoel doen dan?

Verjaardagen

Zaterdag 28 februari
Lekker uitgeslapen stap ik mijn bed uit. Vandaag heb ik twee verjaardagen: van mijn neef en van mijn zwager. Dus vertrek ik halverwege de middag richting Delft waar de kleine nichtjes een soort van staring contest doen. Na een tijdje komt de oudste tot zichzelf en begint ze hardop te lachen terwijl M. het speelgoedschaap op de grond gooit. En nog een keer en nog een keer. De kracht van repetitie! Daaaag zwaait M. heel lief naar iedereen, het pukkie zien we vast binnenkort weer. Mijn nichtje zegt haar eerste volzin, terwijl ze de keuken van mijn neef binnenloopt zegt ze tegen me: “Oh daar ben je!” Ik sta perplex en vooral dat haar volzin zoiets is hahaha. Oh daar ben je, alsof ze het al jaren zegt met haar bijdehante intonatie. We hebben weer mooie plannen voor volgend jaar: Dan gaan we ouderwets met elkaar op vakantie, ik heb nu al zin om op zoek te gaan naar leuke huisjes! In de avond gaan we naar huis toe, we eten even gauw een boterhammetje en gaan op visite bij mijn zwagertje. Bijna iedereen is er en oma heeft ook her en der een verhaal te vertellen. Het gaat wat minder met haar, maar haar praatjes heeft ze gelukkig nog wel. We gaan laat weg en kijken bij thuiskomst nog onder het genot van 1 laatste drankje Ridiculousness.

Surprise

Zondag 1 maart
Hoera de zon schijnt! Ik ben instantly gelukkig bij het zien van die zonnestralen. We ontbijten voor het eerst sinds maanden weer met gebakken broodjes. Mijn man komt erachter dat de oven helaas maar tot 200 graden gaat. Toch niet goed opgelet bij het kopen van het ding. Goed, maakt niet uit… In de middag hebben we een heel leuke verrassing voor mijn moeder in petto, maar daar kan ik nog niks over zeggen want we halen haar om half 3 op en deze blog komt om 12 uur online. Spannend!