Retreat with yoga, meditation and writing

I have been on a retreat for a week. Does that sound weird? Apparently it does, but I don’t really know what people would think, but frankly I don’t care! It’s something that I have learnt when I was there!

This programme was kind of soft compared to programmes others were ‘used to’. But I had never done a programme, so to me it was a bit of adjusting to it. But I am so happy that I went. That week in France really nourished me. I can’t really tell you much about the lessons, because I don’t want to reveal the secrets of these ladies. Still I can tell you that they inspired me very much.

In the morning I had yoga class by Hilary Brown. She’s got her own yoga studio in Utrecht, the Netherlands and she taught us the basic ‘rules’ of yoga. Even the basic rules (which are veryimportant) were sometimes quite hard. I remember one day when I got extremely frustrated by my body that wasn’t doing what I wanted it to do. During such a week, you will walk up to some walls. But that’s fine you just keep on trying. The frustration was because of my back – sometimes I feel like he doesn’t do what I ask him to do.
We got lessons from Geertje Couwenbergh. A real writer. WOW! Not everybody knew she had written her own books so when I told some they were psyched. She is activating and has energy, positivism and enthusiasm hanging all around her and she takes you in on that flow. Her lessons were inspiring and she gave good tips. She learned me that I didn’t have to wait for inspiration, but already had this in me. This was a huge lesson she gave me of all the others she gave me as well – but are her secret of teaching too so I don’t kiss and tell.
We had our meditation lessons from Dana Marshall. The only lesson of which I thought I had nothing with like I said on our first meeting. I even said it was a kind of a burden to me. That was way too negative and I couln’t actually find the right words but what I meant was my mind constantly drifted off, I was clearly not good at it, I thought. That’s why I didn’t expect anything regarding meditation. I even thought I wouldn’t be interested in it. And you know what? This woman is such a rolemodel and inspiration for someone who never thought doing just anything with meditation thanks to her enthusiasm for meditation and the calmness she radiates. She speaks of her own struggles along the way. Again I can’t give away too many details.

They all gave their lessons focussed on how far everyone was in the group. So if you are a newbie, and most of the people are, you will get the basic stuff. They were really focussed on what they could teach everyone without neglecting any questions or needs.

LEES OOK  Royals

Thanks to these three ladies I have learned so much and experienced so many special things during the retreat. But next to these great lessons, I even met wonderful people who made the programme a real success at well. I even made real friends. Every day I felt more secure and safe. On Monday after my rota I finally surrendered to the programme and what could happen or we could experience. All different ages, all women, all open, all unprejudiced. Everyone was respected and valued. It was as if I was floating around in a bubble that nobody could destroy. It was a safe harbour with women who appreciated each other so much and were really open to one an other. It made me open up – if you think is this really necessary, than my answer will be ‘yes’. I thought I came there for myself, for pleasure. I didn’t have any problems or unsolved misery in my life. I have had a great childhood and I feel great, I thought. And thanks to the openness with the other ladies, I noticed that I would choke in a story about my father. The story that I had written was all of a sudden very difficult to me. There it said on paper. And I missed him. I missed him so very much. A tear ran down my face. And another one and another one. I missed his presence, the security, the girl that I was before, that I didn’t had to be responsible for others, that it wasn’t me to rely on all the time. And there, during the retreat it finally happened.
Finally I realized that I hadn’t processed the grief for my father. So yes, after all there was something underneath the surface. But when it showed, I was very happy it happened there because I couldn’t think of a better spot to discover and process it. When I fell, they were there to catch me and I could tell my story and it was so damn good to be heard.

I can say that on many levels it has given me something. Yoga keeps your body flexible, meditation keeps your mind calmn and flexible and writing keeps your mind and creativity flexible. I still write, I go to my yoga school and I meditate every day. I feel more balanced if you don’t mind me sounding a bit spiritually.

Have you been to a retreat and if so, what kind of a retreat? Are you interested where I had this retreat? Please check this link.
If you would like to know more about the teachers, you can click on their names for websites or more information about them.

*****************************************

Ik ben een week op retraite geweest. Klinkt dat zwaar? Blijkbaar wel, ik weet niet precies wat mensen denken, maar eerlijk gezegd zal het aan mijn kont roesten wat de mensen zouden denken. Iets wat ik heb geleerd toen ik daar was!
Dit programma was niet zo spartaans als sommigen gewend waren. En ik had nog nooit een programma gehad, dus voor mij was het best een aanpassen. Hoe dan ook ben ik heel erg blij dat ik ben gegaan. De week weg heeft me echt veel goed gedaan. Ik kan over de inhoud niet zo veel zeggen omdat ik het geheim van lesgeven van deze dames niet graag wil blootgeven. Wel kan ik vertellen dat ze een enorm inspirerende uitwerking op mij hadden.

LEES OOK  Seks met die kale

In de ochtend kreeg ik twee uur les van Hilary Brown, ze heeft zelf een yogaschool in Utrecht en leerde ons de basis van yoga. De basis is uiteindelijk het belangrijkst, maar soms kon het behoorlijk zwaar zijn. Ik kan me nog een dag herinneren dat ik enorm gefrustreerd was van mijn eigen lijf. Je loopt in zo’n week best tegen wat lampen op, maar dat is verder prima. Je blijft gewoon proberen. De frustratie kwam door mijn rug, soms heb ik het gevoel dat hij niet doet wat ik hem vraag.
We kregen schrijfles van Geertje Couwenbergh. Een echte schrijver. WOW! Niet iedereen wist dat ze zelf al boeken had geschreven dus toen ik dat vertelde was iedereen helemaal psyched. Zo leuk! Ze is enorm activerend en heeft een energie en enthousiasme om zich heen hangen waar je zelf zo in meegaat. De lessen die ze verzorgde waren inspirerend en ze gaf goede tips waar ik ook iets mee kon. Ik leerde dat ik niet op inspiratie hoefde te wachten, maar dat ik die altijd al klaar had. Een enorme les (met nog zo veel andere lessen die ze meegaf maar ook echt tot haar geheime kwaliteit behoort) die ze me heeft kunnen meegeven.
Meditatie kregen we van Dana Marshall. De enige les waar ik ‘niets mee had’ zo verkondigde ik nog op de eerste bijeenkomst. It’s a burden, hoewel dat iets te zwaar uitgedrukt was maar ik kon zo snel geen Engelse uitleg vinden voor wat ik er van vond. Ik vond meditatie zwaar, moeilijk en ik was er ronduit slecht in. Ik verwachtte dan ook helemaal niets van mijzelf met betrekking tot meditatie. Ik dacht zelfs dat mijn aandacht niet echt getrokken zou kunnen worden. En wat schetst mijn verbazing? Deze vrouw weet met zo een enthousiasme voor meditatie, de rust en kalmte die ze uitstraalt een voorbeeld en inspiratie te zijn voor iemand als ik die nooit verwachtte écht iets met meditatie te gaan doen. Ze heeft zelfspot en bespreekt haar eigen problemen op de weg. Ook hierbij kan ik niet te veel in detail treden.
Ze gaven alle drie hun lessen op basis van de groep. Dus beginners konden er ook terecht. Ze zorgden er vooral voor dat ze les konden geven aan iedereen zonder vragen of behoeften te negeren. Dus ook verder gevorderden kwamen zeker aan hun trekken.

Alle drie de dames hebben ervoor gezorgd dat de retraite en de dingen die ik geleerd heb, zeer bijzonder zijn geworden/ervaren. Maar naast deze geweldige lessen, heb ik ook geweldige mensen leren kennen die het programma kleur gaven. Ik heb er echte vrienden aan over gehouden. Met de dag kreeg ik een zekerder en veiliger gevoel. Op maandag na mijn rota gaf ik me volledig over aan het programma en wat we met elkaar beleefden en ervoeren. Allerlei leeftijden, allemaal vrouw, allemaal open, allemaal onbevooroordeeld. Iedereen bleef in zijn waarde, iedereen kreeg respect. Het was alsof ik in een bel rondzweefde die niemand kon doorprikken. Een veilig onderkomen met vrouwen die elkaar zo veel gunden en zo open waren naar elkaar. Het zorgde ervoor dat ik ook meer open werd – als je je afvraagt of dat nu nodig is, dan is mijn antwoord ja. Ik dacht dat ik er kwam voor mijzelf, voor mijn plezier. Ik had geen problemen of geen onopgeloste ellende in mijn leven. Ik heb een mooie jeugd gehad en voel me prima dacht ik. En dankzij de openheid van de andere dames, merkte ik bij een verhaal over mijn vader dat ik een brok in mijn keel kreeg. Het stuk dat ik geschreven had was ineens toch erg moeilijk voor me. Daar stond het dan op papier. En ik miste hem. Ik miste hem zo. Een traan biggelde over mijn wang. Nog een en nog een. Ik miste zijn aanwezigheid, ik miste de veiligheid, ik miste het dat ik een meisje was, ik miste het dat ik geen verantwoordelijkheid voor anderen hoefde te dragen, dat ik niet degene was waar ze op steunden. En daar kwam het er eindelijk uit.
Eindelijk zag ik in dat ik het verlies van mijn vader nog niet verwerkt had. Dus ja, uiteindelijk was er toch iets onder de oppervlakte wat broeide. Het broeide en kwam daar uit en ik kan me geen betere plek verzinnen om uit te komen. Ik werd opgevangen en mocht mijn verhaal doen en niets was zo fijn om even gehoord te worden.

LEES OOK  Kina Grannis

Ik kan nu dus wel met zekerheid zeggen dat deze week op vele vlakken veel gebracht heeft. Door de yoga houdt je je lijf soepel, door meditatie houdt je je geest soepel en door het schrijven houdt je je geest of je creativiteit soepel. Ik schrijf nog steeds, ga naar mijn yogalessen en zit tegenwoordig – had ik nooit gedacht! – elke dag te mediteren. Ik voel me meer in balans als ik zo zweverig mag klinken.

Ben jij wel eens op retraite geweest en zo ja, op wat voor een retraite? Ben je geïnteresseerd geraakt waar ik deze retraite heb gehad? Bekijk dan deze link.
Voor links naar informatie over de leraressen of hun websites, klik je op hun naam.

Picture

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.