DIARY 2019 – Week 6 – Ellen Deckwitz

In mijn wekelijkse diary krijg je een inkijk in mijn dagelijkse leven. Deze week ervoer ik nu al stress, ging ik naar een avond vol poëzie met Ellen Deckwitz, maakte ik opnames voor het inloophuis en was ik in Amsterdam op bezoek.

Stress steekt de kop op

Maandag 4 februari
Yes, ik mag bij het vak DDD aanschuiven maar moet nog ingeschreven worden. Deze dag heb ik lessen en daarna werk ik nog aan school. Ik zie in dat we te veel opdrachten hebben die de komende tijd ingeleverd moeten worden. De stress steekt de kop op, want tussen al die vakken door moet ik ook nog een master thesis schrijven die een go moet worden aan het einde van dit blok. HOE DAN!!!???

Manlief zegt dat ik me niet zo’n zorgen moet maken, maar welbeschouwd had ik gehoopt ein-de-lijk eens meer tijd te krijgen voor een sociaal leven. Ik heb nog een paar dingen ingepland staan voor de weekenden maar ik kom al tot de conclusie dat ik tot einde van dit blok weer als een kluizenaar moet leven. Wat een leven… geen leven… Ik ben er lichtelijk depri van. De afspraken die ik heb laat ik wel staan, ik vertik het om af te zeggen vanwege school.

Alle andere mensen die nog eens willen afspreken: ja hoor, maar NADAT ik klaar ben met mijn opleiding. Dan heb ik zeeën van tijd.

Ellen Deckwitz lezing in Bibliotheek VANnU

Dinsdag 5 februari
Dit is geen productieve dag. Ik sta op om 9 uur, maar ben nog doodmoe. Ik ben echter geschrokken van hoe laat ik wakker ben geworden want straks kom ik in tijdsnood. Ik werk mijn ass off om mijn huiswerk af te krijgen.

In de avond ga ik naar de lezing van Ellen Deckwitz in Bibliotheek VANnU. Het is erg leuk, ik ben nog niet eerder geweest naar een lezing en ik ben blij verrast. Ik vind Ellen ontwapenend. Ze is grappig en eerlijk over hoe zij in aanraking kwam met poëzie, hoe ze haar gedachten over poëzie bijstelde gedurende haar jeugd en hoe haar omgeving reageert op haar poëzie.

Avondwerk

Woensdag 6 februari
Wederom eerst les, dan naar het werk toe. Ik werk tot na 6 uur in de avond en loop door de regen terug naar huis toe. Ik ben afgelopen weken tegen enkele zaken aangelopen en deze heb ik besproken met mijn baas. Dit naar aanleiding van een mail die zij heeft ontvangen. Ik ben opgelucht dat ik meer duidelijkheid heb over de aanpak en dat zij ook aangeeft dat er een andere insteek gehanteerd (bedrijfsmatig – of operationeel) moet worden. Voorlopig hoef ik me dus niet te bekommeren over dit grote project. Voor mijn afdeling is dat wel beter, want de paar uurtjes die we beschikbaar hebben willen we zo effectief mogelijk inzetten. Food for thought, op een positieve manier.

In de avond maak ik nog meer huiswerk. En… ik ben zó moe. Ik denk de combinatie van weinig buiten zijn (dus te weinig zonlicht) en slecht slapen.

Deprez gebouw

Donderdag 7 februari
Vanochtend heb ik een supergave les, die me doet nadenken over wicked problems. Eigenlijk ook best filosofisch, deze vraagstukken. Ik werk vanaf het Deprez gebouw aan mijn ene vak waarvoor ik 2x per week een samenvatting moet inleveren. WAT EEN HELS ARTIKEL. De artikelen die we voor onze kiezen krijgen zijn over het algemeen erg abstract. Probeer daar maar een samenvatting van 250 woorden van te maken. Ik ga tanken en werk verder thuis. Omdat ik bijna nooit buiten kom tijdens het studeren (want ja, ik doe een fulltime studie én ik heb er een baan naast) moet ik mezelf echt bewegen om wel naar buiten te gaan en wat frisse lucht binnen te krijgen.

Goede voornemens

Ik weiger om dit jaar verkeerd te laten beginnen. Ik wilde minder stress en met intentie leven. Pas op de plaats dus. Geen stress. En misschien eens niet zo’n nerd zijn. Ik hoef niet voor alles een 9 te halen. Ik moet het gewoon halen. Dat probeer ik mezelf te blijven vertellen. Dus: ik plan yoga in in mijn schema (wel alleen thuis en niet naar een les) en ik ga elke dag mediteren. Zij het ademhalingsoefeningen in de auto (ik bedoel, ik moet 3 dagen in de week om 8:45 uur in de klas zitten – geloof me… ik ben geen ochtendmens dus dit zijn 3 héél zware dagen voor me), of op mijn ‘vrije dagen’ een geleide meditatie.

Inloophuis Roosendaal

Vrijdag 8 februari
Vandaag maak ik opnames voor het Inloophuis van Roosendaal. Wat een stel gezellige mensen! Als vrijwilligerswerk/project maak ik een leuk filmpje voor op hun website en social media kanalen. Het enige wat ik tot nu toe kan doen en beloven is opnames maken. Het editen komt later, als ik iets meer tijd over heb. Gelukkig zijn ze heel begripvol en blij met het opstarten van dit project. Ik hoop dat ik er een leuk filmpje van kan maken, maar aan het enthousiasme van de mensen daar zal het niet hebben gelegen!

Inloophuis de Roselinde

Het Inloophuis de Roselinde in Roosendaal is een plek voor mensen met kanker, die kanker hebben gehad, of familie en vrienden hebben met kanker. Het is een plek om samen te komen en leuke dingen te doen. En als je het over kanker wilt hebben, dan kan dat, zonder dat je jezelf helemaal moet uitleggen. Er hangt een heel gezellige sfeer en ik kwam binnen bij de loopgroep. Er worden allerlei activiteiten georganiseerd en daar kan men gratis aan meedoen (of met een kleine persoonlijke bijdrage). Denk jij: oh wat leuk en bijzonder, loop dan gerust eens binnen. Allerlei leeftijden komen samen en ze zoeken ook altijd vrijwilligers (gastheren/gastvrouwen).

Studeren is leuk!

Zaterdag 9 februari
Nog zo’n eye-opener: studeren is leuk! Ik heb ervoor gekozen om te gaan studeren en met een negatieve mindset ga ik er niet van genieten dit laatste blok. Ik wil er nog alles uit halen wat er in zit. Ik heb enorm interessante vakken, supermoeilijke maar fascinerende vraagstukken en literatuur en professionele en vooral intelligente docenten. Hoe gaaf is dat!? Ja, de werkdruk is hoog. En ja, dat is soms verlammend te noemen. Maar de vakken die ik doe zijn allemaal interessant en hebben me iets opgeleverd. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik in zo’n korte tijd al enorm veel geleerd heb die ik de rest van mijn leven kan gebruiken. Dus ga ik met een lach op mijn gezicht aan de slag voor school. Als ik wil gaan mopperen moet ik mezelf helpen herinneren dat studeren leuk is!

Een huis voor Harry

Ik ga met mijn nichtje nog even de deur uit. We gaan samen naar de kindervoorstelling in de bibliotheek. Het is superdruk en we hebben toch geluk, want er wordt een tweede voorstelling gegeven. Dus besluiten we nog even met zijn tweetjes naar Maddey’s te gaan en een warme chocomelk te drinken. Daarna staan we weer in de rij, het is een heel leuke voorstelling en mijn nichtje heeft een fijne tijd.

In de avond kijken manlief en ik samen weer naar WIDM. Hebben jullie onze Wie is de mol video al gezien van aflevering 6 uithalen? Klik op de foto om naar de video te gaan!

Naar Amsterdam

Zondag 10 februari
Ik heb afgesproken om bij mijn neef op bezoek te gaan. We vertrekken in de middag naar Amsterdam en komen aan bij zijn nieuwe huis. Hij woont er al een tijdje, maar ik heb het nog nooit gezien. Te druk met school and such. Maar wat ben ik blij dat ik er nú ben! Een heel gaaf huis, met geweldige locatie aan het water. Lekker ruim en heel licht. Supergave keuken ook, leuk ingericht en… very promising… een verschuifbare klimwand in de maak!

We hebben een erg gezellige tijd en worden ook nog eens getrakteerd op taart, lekkere wijn en ge-wel-di-ge hummus (zelfgemaakt). We sluiten de avond af met pizza, ook al lekker, en dan gaan we naar huis toe. Ik hoop in de toekomst weer wat vaker langs te kunnen gaan. Dit heb ik gemist.

Oh ja, mijn neef stuurt nog een foto van ons aan tafel. Voor mijn blog heb ik hem even gecropped, want ik wil hun kinderen niet ongevraagd online zetten. Maar jongens, hier! Wat lijken mijn moeder en ik veel op elkaar!!! Ik hoor het wel vaker, maar op deze foto zag ik het echt. Komt vast ook door dezelfde vorm bril.