DIARY 2018 – Week 4 – Introductiedag

In mijn wekelijkse diary krijg je een inkijk in mijn leven. Deze week ging ik naar mijn introductiedag, was ik nogal zenuwachtig en onzeker, deed ik mee aan de zelfliefde challenge en was ik in Annabel in Rotterdam te vinden.

Thuis werken

Maandag 22 januari
Ik werk grotendeels vanuit huis, omdat maandagen altijd enorm druk zijn op kantoor. Mijn idee is om deze dag enorm veel zaken verder af te tikken van mijn to do lijst, maar het is weer zo’n dag. Ik kom niet echt ver. Aan het einde van de dag fiets ik naar kantoor voor een gesprek met mijn baas. En in de avond ga ik naar tapdance. Dat is wel fijn, uiteindelijk ben ik blij dat ik gegaan ben.

Are you willing to take my hand? To take my hand that leads you to beautiful places? Without doubt, my love took my hand and never let go. And I took his. We love exploring the world, travelling to places and doing this in a conscious way. I ask you to do the same. Think before you act, plan for the future. Because the future of tomorrow might be better if we change our habits today. I am all for chasing dreams, improvising plans, and choosing happiness. But I choose to do so in a sustainable way. And my wish is this: That everybody around the globe starts contributing to the world in a better way. For their society, for the environment, for the future. Babysteps are great to begin with, don’t think too big. Start with what you can do. Like a tiny ripple on the surface of clear water, the circles in the water will get wider and wider – your choices in life have effect on everything. Change affects so many people, let’s try to change the right things. So take my hand. • • • • • #spiritualwarrior #consciousliving #lifestyle #worldtraveler #girlswhotravel #IAmATraveler #neverstopexploring #instatravel #travelingourplanet #staycurious #prettyworld #mytraveldiary #staywild #liveoutdoors #naturelover #loveit #hiking #youtuber #greenliving #sustainability #mondaymotivation

Een bericht gedeeld door Nancy – MrsStilletto (@mrsstilletto) op 22 Jan 2018 om 1:39 (PST)

Introductiedag Universiteit Tilburg

Dinsdag 23 januari
Het is vandaag de introductiedag op de universiteit. Een verplichte introductiedag, dus ben ik er als de kippen bij. Ik merk dat ik nogal zenuwachtig ben en onzeker. Ik kleed me 3x om en dat vind ik zelf eigenlijk ook nergens op slaan.

Onzekerheid

Maar ja, onzekerheid zet je niet zomaar uit. Ik ben vroeger gepest en ik vrees dat een klein deel weer even boven kwam drijven. Ik stuur een berichtje naar mijn cluppie vriendinnen die altijd voor me klaar staan: De SPNFamily en vertel ze over mijn onzekerheid. Ik krijg meteen de liefste berichten terug. Met een grappige dat als ik een jutezak aan zou trekken er nog goed uit zie. Puts everything in perspective.

The little things in life are the things that are important to me too. Happiness is all around, you just have to remind yourself to see it. You see, I didn’t and I still don’t always see it – it’s an ongoing process. People see me as a confident lady who knows what she wants. But that is not always the case: At one point I had a job that was terrible, the atmosphere was exhausting, and I had to fill in for many colleagues who were at home with a burnout. I had a fight with my boss and I just said: “I can’t take it anymore”. And took off. I drove home and there my parents were, in the backyard, doing something for me in my garden. They were surprised that I was home already and when I saw them, I broke down crying. I was in my twenties, sat on my father’s lap and he just cradled me. My mother took over and I couldn’t stop crying. My life felt like a joke. I had such high hopes of me, my career, my future and at that point I just felt so down on everything. I had a burnout. Even now, while typing this, I feel the tears burning in my eyes. It was a precious moment too. My parents were there to pick me up, support me. But I had to do all the work afterwards. And I did. Back then I didn’t know, how much harder my life would be, just some years later…. : I got a call from the south of France. My father had suddenly died. Until this day, it is the saddest day of my life. 6,5 years later, I still miss him very much. This terrible moment in my life did learn me a thing or two. 1: That I can still find happiness at my lowest moments in life. I laughed and I cried. I found out that I appreciate life and that even when my entire life seems to crumble down, I know I can get joy out of small things. 2: My father always said that you should live a life you love. So after his death, I took that advice. I decided that I would do things my way. Things that make ME happy. And from that moment, I took life changing decisions that were exactly what I needed in my life. I took this picture in the desert. Perfect example of finding happiness in small things ♡ #spiritualwarrior #IAmATraveler #zelfliefdechallenge #confessions #reallife #mourning #happiness #love #flowers #honest

Een bericht gedeeld door Nancy – MrsStilletto (@mrsstilletto) op 22 Jan 2018 om 2:49 (PST)

Niks nieuws

De introductiedag is niet zo bijzonder, als ik eerlijk mag zijn. Veel zaken worden herhaald, die ik al op de open dag en assessmentdag gehoord heb. Maakt niet uit, ik leer toch weer wat mensen kennen. Toch fijn om straks een paar bekende gezichten te zien als we gaan beginnen, maandag aanstaande. Het enige nadeel van alles? Ik heb een crap rooster. Echt heeeeel erg crap. Ik moet elke dag rond een uur of 11 beginnen en ben elke dag om half 3 a half 4 klaar. Dat is een beetje onhandig: Geen ruimte om ’s ochtends te werken, maar ook niet in de middag. Ze hadden ons gepaaid met dat we vrijwel altijd 1 dag in de week vrij zijn. Nou, mooi niet dus. ‘Ze kregen het niet voor elkaar’ Balen. Nu maar hopen dat ik er uit kom met mijn werkgever.

In de avond lees ik The Hobbit uit. Ik moet een klein beetje huilen op het einde en baal ervan dat het boek ten einde is gekomen. Het was zo’n fijne metgezel…

Dean Winchester is jarig

Woensdag 24 januari
Vandaag is het de verjaardag van Dean Winchester. Ik vier hem niet (vergeten..!) en ik ben ook nog eens niet zo’n fan. Maar volgend jaar wordt zijn karakter 40. Dus het lijkt mij dan een perfecte tijd om taart te maken. Ik schrijf het alvast op de kalender. Ik slaap uit, ik kijk een paar afleveringen Modern Family, doe weer mee met de Zelfliefde Challenge, ga op kapstokken hunt bij de Kringloop en ik probeer me met alle macht in te schrijven voor colleges. Ik vind Blackboard van de universiteit Tilburg nu al een hel.

In de avond ga ik naar yoga toe om half 7. Een iets andere les. En helllooooo SPIERPIJN! Ik voel het nu al. Dat wordt nog zwaar vrijdag…

Zelfliefde challenge

Donderdag 25 januari
Ik slaap vandaag weer een beetje uit. Ik moet toegeven dat de Zelfliefde Challenge waar ik aan mee doe, niet heel erg op mij slaat. Ik heb geen enorme onzekerheden. Soms steken ze de kop op, maar als je eerlijk er over bent, heb je altijd een team met vrienden achter je staan om je te vertellen dat je top bent (zoals dinsdag). Ik vind mijzelf over het algemeen lief voor mezelf, ik neem tijd en rust als ik dat nodig heb. Ik ben wel streng, maar dat is soms ook wel nodig om mezelf een schop onder de kont te geven. En ik ben echt wel tevreden met mijn lichaam. Ja jammer dat ik wat grijzer word (ik stuur vandaag een video naar vriendinnen en het lijkt wel alsof ik helemaal grijs ben geworden!) en lijntjes krijg. En die eeuwigdurende oneffenheden. Dat ik op deze leeftijd nog puistjes moet hebben irriteert me wel een beetje. Maar verder voel ik me nog kiplekker.

Op kapstokken hunt

Anyway, vandaag ga ik weer op zoek naar kapstokken. Deze keer bij de Karwei en dat is enorm teleurstellend. Ik kan niks vinden wat mijn smaak is. Waarom hebben ze tegenwoordig niet meer normale kapstokken om op te hangen? Ik werk in de tuin, alle takken die van de boom van de buurman zijn afgewaaid gooi ik in de groencontainer en ik haal wat onkruid her en der weg.

Donkere dagen na Kerst

Ik ruim mijn kerstspullen op (ja, nu pas). Jammer dat het allemaal weg gaat, maar het is prima zo. Ik laat de lichtjes wel nog eventjes rondzwerven, want dat vind ik zo gezellig. Iedereen is hard aan de lente toe en ik ook – maar het duurt nog heel lang. Is iedereen zich daar wel van bewust? Dat is de reden dat ik vaak de kerstspullen nog een tijd laat staan.

Ik lees nog een hoofdstuk in mijn communicatieboek en kan mijn gedachten er maar niet bij houden, maar ik besluit in de avond nog even de recap te doen. Ook plan ik mijn onderwerpen/content voor de komende tijd in en maak ik een paar artikelen klaar. En dan lekker in bad.

Mannenweekend

Vrijdag 26 januari
Ik moet vandaag een hele dag werken en mijn rooster bespreken met mijn baas. Het is niet zo geweldig, maar ik heb wel een beetje verzonnen hoe ik het kan oplossen. Ze vindt het prima en ik ga de komende tijd op dinsdag en woensdag aan de slag op kantoor en de rest van de uren doe ik vanuit huis.

2ManyDJ’s in Annabel

Zaterdag 27 januari
Manlief is weg, dus ik kan doen wat ik wil! Dat betekent voor nu eigenlijk nog steeds vooral uitslapen en boeken lezen. En me een beetje voorbereiden op volgende week. Voor zo ver je je kan voorbereiden… In de avond ga ik eten bij mijn moeder en kijk ik Wie Is De Mol en doe ik nog een disco nap van 15 minuten. Want om half 12 wil ik ongeveer klaar zijn om naar Annabel te gaan voor 2ManyDJ’s. Daar hebben L. en ik kaarten voor! We moeten eerst best in een lange rij staan en al met al duurt het drie kwartier aleer we binnen zijn. Maar dan! Het is een fijne avond met wat uurtjes dansen. Heel leuk!

Uitslapen

Zondag 28 januari
Tijd om uit te slapen! Daarna neem ik de video van Wie Is De Mol op en monteer ik deze en dan is manlief alweer thuis. We kijken in de avond samen naar Sherlock Holmes en dan lig ik al voor half dood op de bank. Ik kon vannacht niet zo goed in slaap komen toen ik thuis kwam. Dus ik ben rond een uurtje of kwart over 6 gaan slapen. En ik was om 12 uur wakker. Ik voel het dus wel!

Heb jij wel eens van 2ManyDJ’s gehoord?