DIARY 2016 – Week 28
In mijn wekelijkse diary krijg je een kijkje in mijn dagelijkse leven. Deze week stond in het teken van de grote operatie! En probeerde ik in alle hectiek het hoofd koel te houden… benieuwd? Lees verder in mijn
Diary van week 28.
Meditatie
Maandag 11 juli
Deze dag begon met de eerste dag van de 21-challenge van Deepak Chopra en Oprah Winfrey. Ik doe regelmatig mee met 21-dagen meditaties die zij gratis aanbieden. Vooral in de hectiek van nu kan ik wel wat mindfulness gebruiken en een stapje terug doen. Ook haalden we het bed van mijn moeder naar beneden toe waar ze na haar operatie in zal liggen (in de woonkamer).
Mylène party
Dinsdag 12 juli
Naast het feit dat het gewoon erg druk is de laatste tijd met dingen regelen (zo hebben we krukken gehaald, een douchestoel, toiletverhoger etc. en ga ik mee naar allerlei afspraken in het ziekenhuis) wil ik ook graag dat andere dingen gewoon door gaan. Zo was ik vandaag bezig met mijn tweede werk: Mijn blog. Ik nam een video op voor quatorze juillet in Parijs en bewerkte deze helemaal – hij komt morgen online. In de avond had ik een Mylène party met mijn vriendinnen en bestelde ik toch nog een paar dingen zoals een deodorantzeep (geen verpakking!) en onder andere een maskerborstel. Het is zo gezellig dat het plots over 12-en is! SCHRIKKEN! Iedereen springt op en gaat naar huis, want de volgende dag moet bijna iedereen aan de slag.
Yoga
Woensdag 13 juli
Vandaag ging ik naar de yoga en was mijn vriendin L. er ook weer bij. We hebben naderhand nog even gezellig gekletst en ik zei dat ik toch wel een beetje spanning had. De zomerperiode komt eraan op het werk en dan is iedereen altijd gespannen. Mijn collega die de Summer Schools coördineert gaat binnenkort op vakantie en dan moet ik alles overnemen. Dat gaat prima, maar is een verantwoordelijkheid en die wil ik goed overnemen. Dat betekent extra oefenen, extra opletten en extra overleggen om alles smoothly te laten verlopen.
Quatorze juillet
Donderdag 14 juli
Manlief en ik gaan in de avond uit eten en babbelen nog even over het nieuwe huis. Het eten is lekker bij Bonnefooi in Roosendaal.
Hoe een gezellige video ik heb opgenomen, zo erg is het nieuws over Nice. Een dag met plezier die op zo’n manier moet eindigen, ik heb er geen woorden voor. Het grijpt je altijd aan, maar extra als je er geweest bent. Als je weet hoe deze nationale feestdag gevierd wordt, omdat je je ermee kan identificeren. Het is echt verschrikkelijk wat er is gebeurd.
Operatie
Vrijdag 15 juli
Mama en ik praten nog na over de ellende in Nice terwijl we op het operatiebed arm in arm, hand in hand zitten. Het is half 7 ’s ochtends en de mensen die op de afdeling liggen zijn nog aan het slapen. Logisch. Mama is gespannen en omdat we de mensen niet wakker willen maken zitten we saampjes op het bed en vertel ik haar dat ze top is. Ze wordt met flair weg gereden: “Doeiiiii” en vervolgens ga ik naar mijn werk.
Wakker
Ik word door mijn schoonzus (de held) die in het ziekenhuis werkt, gebeld vanaf de uitslaapkamer en krijg mijn moeder nog onder invloed van de narcose aan de lijn. Haar eerste woorden? “Ik ben een duf vogeltje hoor”. Ik ben net thuis van mijn werk en stop een boterham in mijn mond als ik gebeld wordt door de afdeling – ze is terug. Ik spring op de fiets en ga naar haar toe, waar ik gelukkig nog net de opererend arts tegenkom die persoonlijk een rondje langs zijn patiënten maakt voordat hij weekend heeft. Hij zegt dat de operatie goed is gegaan maar ze een liter bloed heeft verloren. Mama voelt zich de hele dag draaierig en duf, maar in de avond heeft ze al gestaan met de fysiotherapeut. De rest van de dag blijft ze in bed omdat ze te veel onder invloed van de narcose blijft.
Ziekenhuisbezoek
Zaterdag 16 juli
Vandaag mag mijn moeder al een stukkie lopen en dat gaat hartstikke goed. De wond doet helemaal geen pijn, ze heeft het idee als ze in bed ligt dat ze zo naar huis kan wandelen. Dat is natuurlijk niet, dus we moeten haar even stimuleren om goed haar voeten neer te zetten en haar been niet als Piet Piraat neer te zetten (ze loopt alsof ze een houten been heeft) maar haar knie af en toe te buigen terwijl ze loopt met haar krukken. Ze heeft nog niet leren traplopen dus ze dat wilt ze morgen doen met de fysiotherapeut voordat ze naar huis gaat. In de avond hebben we de verjaardag van mijn schoonouders en na het feestje rijden we langs ons nieuwe huis – waarvan we maandag de sleutel krijgen. Alles is leeg, we kijken naar binnen en zijn allebei zo enorm blij.
Naar huis! En High Tea
Zondag 17 juli
Vandaag mag mijn moeder naar huis toe! Ik word vroeg in de ochtend gebeld dat mijn moeder naar huis mag. Dus ik bel mijn broer en regel alles. We gaan haar samen halen, hoewel mijn nichtje het daar niet mee eens is (ze wilt per se mee) en brengen haar thuis. We blijven allemaal tot de avond bij mijn moeder waar ik eerst nog even flink huishoud. Ik wil niet dat ze straks over van alles en nog wat valt en ik wil ook dat ze makkelijk bij spullen kan als ze in de keuken is. Ik gooi dus behoorlijk wat dingen bij het oud papier. Tot mijn moeder er helemaal niet goed van word (en daar word ik dan weer gepikeerd van), dus houd ik maar op. In de avond gaan schoonzussie S. en ik naar Maddey’s in Roosendaal voor een High Tea. Hoe dat was, laat ik jullie binnenkort zien.
Hoe was jouw weekend? Klaar voor weer een nieuwe week?
Geef een reactie