DIARY – Sunday Special – Week 12

It’s a beautiful daaaaay

Maandag 16 maart
De maandag wordt maar wat ongezellig, maar ik maak veel schoon en doe veel in het huishouden, werk aan mijn blog en ga in de avond tapdance doen. Ik heb ook een afspraak met de dokter ingepland. Het is wel een heel mooie dag dus ik ben superblij dat ik veel buiten kan doen.

Ik denk ook met plezier terug aan gisteren, de babyborrel was erg leuk en ik stuur de foto’s hiervan naar de trotse ouders. Hun appartement zag er overigens ook heel gaaf uit en ik heb ineens weer allerlei creatieve ideeën die ik wil gebruiken voor mijn blog.

Kapper

Dinsdag 17 maart
Vandaag ging ik aan de slag met een presentatie voor een vriend van mij. Hij gaat een presentatie in een bibliotheek geven en wilde graag dat het er mooi uit zou zien en de juiste informatie zou verschaffen. Ik heb er alle tuintrends in gezet en er een mooi visueel inspiratiebord van gemaakt. Perfect voor een presentatie.
Erna haalde ik mijn moeder op om samen naar de kapper te gaan. Bij mij is er niet veel veranderd behalve mijn punten wat netter maken. Ze begonnen alweer te splijten en dat is erg vervelend. Gelukkig knipte hij mijn kapsel prima!

Ik word doof

Woensdag 18 maart
Deze ochtend ging ik naar de dokter toe. Ik heb al geruime tijd een piep in mijn oren waarvan de dienstdoende arts denkt dat ik een geluidstrauma heb opgelopen. Ik word er meteen depressief van. Ik heb altijd een uitstekend gehoor gehad, bij mijn laatste test kwam dit er ook uit. En nu denken ze dat ik een geluidstrauma heb opgelopen (blaaskapel met de carnaval?)… Ik kan het haast niet geloven en had gehoopt op een prop in mijn oren. Daarnaast valt het niet te rijmen met al mijn andere problemen: licht in mijn hoofd, duizelig en oh ja: Een te lage bloeddruk (90 over 70). Ook ben ik gestopt met medicijnen, ben ik verkouden geweest en heb ik erg veel last van mijn allergie. Wat ze me aanraden? Een gehoortest te doen, want een doorverwijzing naar KNO-arts is niet meer zomaar gedaan. Ik word ingedeeld op volgende week maar de assistente vindt die testen op de praktijk niet heel erg representatief. Dat is een goed vooruitzicht…

Later op de dag geef ik mijzelf over aan mijn fandom en koop ik een shirt voor het goede doel: Een Represent (Always Keep Fighting) shirt van Jared Padalecki (Supernatural). Het geld komt ter ere aan mensen met depressies en andere mental illnesses. Ik ben erg benieuwd naar mijn shirt, hopelijk wordt hij snel verscheept. In de avond ga ik lekker naar de yoga om te ontspannen. Ik merk dat ik down ben want ik moet bijna huilen als de leraar iets zegt dat mij raakt. Ik mis papa, ik wil niet doof worden en vind alles ronduit kut op het moment.

Working 9 to 5

Donderdag 19 maart
Gestresst word ik wakker: Ik zal toch niet ECHT gehoorbeschadiging hebben opgelopen? Ik doe een online test waarin ik word gemarkeerd als 56-jarige. Hier word ik niet rustig van. Ik google (note to self: ga nooit googlen als je ziek bent) me suf met allerlei woorden die met mij te maken hebben. Mogelijkheden: Oorsuizen kan gebeuren als je te weinig ijzer hebt – dit rijmt met mijn vermoeidheid van de afgelopen weken, mijn lusteloosheid en duizeligheid.
Oorsuizen kan gebeuren als je de ziekte van menière hebt – dit is voorgekomen aan beide kanten van de familie en rijmt met mijn duizeligheid en het gevoel dat ik soms heb dat ik op een schip sta.
Oorsuizen kan gebeuren als je zwanger bent – Really? Help!
Oorsuizen kan gebeuren als er iets ergers aan ten grondslag ligt zoals een aneurysma of nek- en rugklachten – Help, mijn vader is overleden aan een aneurysma en nek- en rugklachten (dat klinkt al een stuk beter dan een aneurysma!) heb ik ook dankzij mijn werkplek.
Ik merk dat ik er geen bal mee opschiet en gelukkig zijn het de open inloopdagen bij Beter Horen, waarmee ik gisteren een telefoongesprek heb gehad. Gek genoeg kan ik me totaal niet concentreren, ik wil de onderste steen boven krijgen! Ik kan me gewoon nog steeds niet voorstellen dat ik werkelijk een geluidstrauma zou hebben opgelopen, ik zou niet weten waar en wanneer. Ik heb niet eens in de buurt van een box gestaan en ik draai nooit harde muziek, laat staan dat ik luide muziek op mijn oren heb. Gelukkig kan ik in mijn pauze de gehoortest doen en wat blijkt? Gehoor als van een baby’tje! Links 0dB verlies en rechts slechts 3dB verlies. Perfect gehoor, dus het gerinkel in mijn oren moet een totaal andere oorzaak hebben. Een is in ieder geval uitgesloten. Nu het ander nog.

Een tulp die in huis de lente aankondigt

Op kantoor is het niet zo leuk, een gaaf project word ineens aan een ander gegund hoewel ik al een opzetje had gemaakt en de enige ben die de taal spreekt. ’s Avonds stort ik mijn hart uit bij mijn moeder en draai ik erna Dolly Parton. Zij weet tenminste dat workin’ 9 to 5 geen way to make a living is. En vervolgens komt ook nog eens mijn lievelingsnummer ever van Dolly voorbij: Coat of Many Colors. Ik ben al mijn worries weer vergeten.

Supernatural

Vrijdag 20 maart
Wat een fijne achtergrond heb ik toch op mijn telefoon. Het is een zwartwit foto van Jensen Ackles en ik vind het no problemo dat ik naar hem mag kijken als ik mijn telefoon aan zet.

Ik gooi twee leuke brieven op de bus en een kaartje (kaarten kopen, doe ik niet zo regelmatig) voor het kleine jongetje dat laatst geboren is. We hopen snel op kraamvisite te kunnen gaan. Op zich hebben we nog genoeg leuke dingen te doen vandaag. In de middag ben ik namelijk vrij, dus kan ik lekker aan de slag voor mijzelf. Het is leuk voor jullie om te weten dat ik mijn eigen domeinen geclaimd heb en dat ik volop aan het werken ben voor mijn nieuwe website. Ik houd jullie op de hoogte hoe dat gaat aflopen. Nog best wat werk!

Verder koop ik de Hema weer leeg (shoplog volgt) en in de avond halen we een patatje en kijken we een aflevering van Supernatural seizoen 8. We komen steeds dichter bij seizoen 9, die ik voor Sinterklaas heb gekregen. Ik ben superbenieuwd want die afleveringen zijn allemaal nieuw voor ons en die wilde ik pas kijken als ik alle seizoenen weer opnieuw begon. Straks na mijn vakantie kunnen we elke week seizoen 9 gaan volgen. Of elke dag… als het aan mij ligt.

Leaving on a jetplane

Zaterdag 21 maart
Vroeg in de ochtend breng ik mijn schatje naar Schiphol toe want hij vliegt naar Liverpool om daar dit weekend naar een match van Manchester United vs Liverpool te gaan. Ik waarschuw hem nog voor de weirdo supporters en wens hem heel veel plezier op zijn weekendje weg.

Op de terugweg ga ik langs bij mijn schoonzusje op haar open dag op het ziekenhuis. Ze legt alles uit over nucleaire geneeskunde en laat haar werkplek zien. Daarna laat ik door het gehele ziekenhuis health checks doen en ga ik op zoek naar Jan Kooijman op het Moeder en Kind Centrum wat hij eerder geopend had. Dat is maar een geintje natuurlijk want hij is er helemaal niet – snik snik – maar ik vermaak me prima. Erna ga ik nog even op visite bij mijn broer en de kleine die bij mijn moeder weer op visite zijn en in de avond blijven we er eten. Eigenlijk zou ik Once Upon A Time kijken bij mijn broer thuis, maar ze zijn allemaal een beetje moe waardoor ik wat langer bij mijn moeder blijf hangen en ’t Schaep Ahoy kijk.

My way

Zondag 22 maart
Geen haan die ernaar kraait. Naar wat? Nou, naar niks dus! Ik kan doen en laten wat ik wil, niemand die zich er wat van aantrekt. Dus doe ik alleen maar dingen die ik wil. Uitslapen, lezen, hangen, nog meer slapen. Soms kan het heerlijk zijn om even niets gepland te hebben, ik zie wel wat de dag mij brengt. Weet jij het, misschien ben ik wel ineens supervroeg wakker. Geen idee, maar we zullen het wel zien!

Wat ga jij allemaal doen vandaag?