Consumeren of consuminderen

Gisteren ben ik begonnen met de No Impact Week, een week waarin je uitgedaagd wordt om bewuster en milieuvriendelijker te leven en dat je dit kunt doen met plezier!
Het lijkt een hele uitdaging en dat wordt het ook nog wel maar de eerste dag is gelukkig “peanuts”. Hoewel ik de No Impact Week LIGHT versie doe deze week omdat het onze laatste week in Parijs is en we hebben besloten om volop te willen genieten van deze stad. Dat betekent wel opletten met wat je doet voor het milieu maar niet te strikt volgens de regels. Colin Beavan zou last krijgen van plaatsvervangende schaamte als hij dit zou lezen, maar ik laat dat maar even voor wat het is.

De eerste dag van No Impact Week draait om niets nieuws kopen.
Aangezien jullie je vast allemaal nog wel de extreme uitspatting van laatst kunnen herinneren, kan ik deze keer met plezier zeggen dat ik niets nieuws heb hoeven kopen. Ik ben immers in Parijs, hier draait het echt niet alleen maar om shoppen! De kast is al gevuld, ik heb alles wat mijn hartje begeert en we moeten inmiddels langzaam spulletjes gaan opruimen wat in de praktijk betekent dat je weer begint te zien hoe enorm veel spullen je eigenlijk al hebt. Verder kan je hier je dagen prima slijten zonder al te veel bezig te zijn met alle shops. Soms doe ik gewoon inspiratie op in de winkels, om thuis in mijn kledingkast te kijken of ik iets in die stijl heb en of ik dat kledingstuk weer opnieuw kan gebruiken. Verder telt Parijs enorm veel leuke eetgelegenheden, plekjes waar je mensen kunt kijken (gratis!) en monumenten om te bewonderen – niet mogen shoppen is dus geen straf.

Een weekje geleden was mijn beste vriendinnetje samen met haar zus langs gekomen en hebben we het over consumeren en consuminderen gehad. Ik had het erover dat ik zat te twijfelen of ik niet gewoon een heel jaar zonder nieuwe kleding kopen zou kunnen. Ik had mezelf al opgelegd om voor de zomer niets nieuws te kopen. Ik heb een simpele theorie voor mijzelf die ik er constant op los laat. Ik ben een enorme koukleum maar ben wel verzot op zomerkleding. Die ik vervolgens niet kan aantrekken omdat ik het altijd koud heb in Nederland. Echt niet alle zomeroutfits zijn leuk met een vest erover. Dus trek ik slechts een klein deel van mijn zomergarderobe aan op mijn zonvakanties. En dan moet ik vaak ‘economisch’ inpakken omdat ik een roadtrip doe of ga backpacken en je dan niet in staat bent om meer dan 20kg mee te nemen. Met andere woorden: ik kan beter investeren in kleding voor de winter dan voor de zomer want ik draag niet alles en bovendien is het vaak te koud om het te kunnen dragen. Nieuwe kleding kopen is dus onzinnig.
Goed, toen gaf ik dus aan: het zou een mooie uitdaging voor mij zijn als ik een jaar lang niets nieuws koop. Het gezicht van mijn beste vriendinnetje sprak boekdelen dus ik vroeg haar of ze dacht dat ik dat niet zou kunnen en ze schudde heftig van nee. (Jullie moeten begrijpen dat ik een kledingkast heb waar je u tegen zegt en ik de neiging heb om niets maar dan ook niets weg te kunnen doen)Toen ik haar vertelde dat ik vóór mijn belachelijke uitspatting al bijna een half jaar niets nieuws had gekocht keek ze verbaasd en dat was zo leuk! Ik voelde me een klein beetje trots, hoewel ik moet toevoegen dat het deels te maken had met te weinig tijd hebben om überhaupt de stad in te gaan. Zo vertelde ik iets wat zij nog niet wist van mij en kwam de discussie op gang. Wat heeft een mens nodig om gelukkig te zijn? Als je niet zo veel geld hebt, wordt je ook creatiever zei haar zus weer en zo hadden we een leuk gesprek hierover. (Waarbij de conclusie van mij en mijn vriendin bleef dat veel geld leuk was omdat je je dan nooit druk hoeft te maken ergens over haha)
De gedachte van een jaar lang niets nieuws kopen spookt me nog steeds door het hoofd, maar ik weet nog niet zeker of ik dit project wel aan zou kunnen en willen. Ik denk dat als ik thuis kom ik eens goed in mijn kledingkast moet kijken om de beslissing te kunnen maken. Ik denk dat ik bij de aanblik van zoveel spullen in één keer weet dat het haalbaar is, maar je moet het fysiek kunnen inschatten. Ik wil dan ook mijn kledingkast volledig uitpluizen en alles tellen. Dat zal me pas met de neus op de feiten drukken.
Bovendien zorgt onderstaande filmpje ook voor een reality check. Niet specifiek van alleen kleding, er zijn bijvoorbeeld ook genoeg fanaten die constant een nieuwere, betere Blu-Ray, televisie of computer willen aanschaffen. Heb je dit filmpje Story of Stuff wel eens gezien? (Als je hem niet kunt zien, druk dan op deze link.)

Dus eindresultaat dag 1: ik heb buiten de deur gegeten maar vind dat nu nog acceptabel aangezien er sprake is van No Impact Week Light en ik als ik thuis ben wel de whole shabang ga doen (waarover ik uiteraard OOK zal schrijven) Ik heb dus nieuwe dingen gekocht als in: gezelligheid door middel van drankjes en eten. Toch heb ik geen nieuwe kleding, schoenen, boeken, accessoires of iets dergelijks ingeslagen en dat is ook heel netjes. Ik vind daarom dag 1 zeer geslaagd.

Wat denken jullie? Is het haalbaar, een jaar geen nieuwe kleding en schoenen kopen? Zou jij het kunnen, een jaar niet shoppen? Heb je nog goede tips over dit onderwerp? Ik zou het graag willen weten!