Mijn reis naar een duurzamer leven

Als kind speelde ik ‘Thuis in het milieu’ en las ik mijn ouders de les over het nut van energie besparen en dat de wereld kapot ging, maar het duurde tot in mijn twintiger jaren dat ik serieus iets met duurzaamheid ging doen. En zelf verantwoordelijkheid nam. Vandaag deel ik mijn eerlijke reis naar een duurzamer leven.

Hoe het begon: ik was een Fast Fashion Queen

Ik begon met werken toen ik 21 was. Ik woonde thuis en had weinig tot niets in te brengen als het ging over de invulling van onze levensstijl, het huishouden of het milieu. En eerlijk gezegd was ik daar niet eens zo mee bezig. Behalve dat ik geen lampen liet branden of onnodig water liet lopen en mijn kleding meerdere keren droeg.

Mijn eerste salarissen gingen op aan fast fashion. Elke week stond ik in een modeketen en kocht ik nieuwe kleding. Waar ik toen niet bij stil stond was de impact van de kledingindustrie op het milieu en op de levens van de kledingmakers.

Duurzaamheid leek een abstract probleem

Ik maakte me wel zorgen over het dumpen van afval, de plastic soep in de oceaan, bedrijven die chemicaliën lekken in de natuur, het kappen van bossen. Maar veel van die dingen lagen buiten mijn handelen: ik kon moeilijk even naar het regenwoud vliegen om daar in een boom te protesteren. Dus vond ik het vooral een abstract probleem waarbij ik niet zo goed wist wat ik als individu kon doen. Het was een ver van mijn bed show. Ik maakte me zorgen, maar ondernam geen actie.

Mijn eerste echte stapjes naar een duurzamer leven

Om actie te ondernemen besloot ik toen ik op mezelf ging wonen (ik was 24) minder verpakkingsafval te gebruiken en ik minderde drastisch met het kopen van kleding. Mijn leven veranderde totaal toen mijn vader in 2011 plotseling overleed. Na een tijd van rouwen overdacht ik mijn leven en wist dat er dingen moesten veranderen.

Fast Fashion Challenge

In 2013 besloot ik te stoppen met het kopen van fast fashion na het lezen van een boek. Ik was net 29 jaar toen ik die beslissing nam. Dat jaar deed ik de Fast Fashion Challenge. Een heel jaar kocht ik helemaal niets aan kleding of schoenen, behalve mijn trouwjurk.

2013 was sowieso een jaar van grote inzichten. De verwarming ging lager en ik verlegde mijn focus naar schone schoonmaakmiddelen; die niet agressief waren voor de natuur. Ik kocht andere allesreiniger, wasmiddel, vaatwastabletten, noem maar op!

Minder vlees eten

Ook had ik in de zomer van 2013 gesprekken met mijn partner over het minderen van vlees. We aten toen iedere dag vlees. Tot voor kort had ik wel ingezien dat we konden minderen. Maar het leek zo’n gedoe om te switchen. Want wat moest ik dan klaarmaken? Ik las er steeds meer over en we gingen dat jaar over op 1x in de week geen vlees eten. Ik had nog best wat overredingskracht nodig. Met name over de spelregels rondom die dag. Het werd een dag waarop helemaal geen vlees werd gegeten, dus ook geen vleeswaren op brood.

Het concept genoeg en bewust consumeren

En op den duur kocht ik vrijwel niets meer voor in huis. De hele uitzet was (meer dan) compleet en decoratie had ik ook niet echt nodig. Ik begon het hebben van ‘genoeg’ in te zien, wat ook een enorme impact had op mijn leven. Ik dacht veel meer na als ik iets wilde aanschaffen, in plaats van dingen zonder na te denken te kopen. Ik was aan het consuminderen en bewust consumeren.

Minimaliseren met Marie Kondo

Zeker toen ik ging verhuizen in 2015 kwam ik tot de conclusie dat het echt niet nodig is om zo veel te hebben. Ik las Opgeruimd van Marie Kondo en kleding werd bedankt, boeken werden uitgezocht en decoratie werd bekeken of het meeverhuisd zou worden. Ik nam toen afscheid van veel spullen.

Zero Waste shopping

Ongeveer 6 jaar geleden introduceerde ik zero waste shoppen. Zo stapte ik eerst over op shampoobars en alternatieve deodorant. Op den duur wilde ik met eigen zakjes en bakjes boodschappen doen. Ook dat ging niet altijd van een leien dakje en kostte me wat tijd om mezelf en anderen te overtuigen.

The zero waste struggle was real

Regelmatig gaf de bakker ons gereserveerde brood nog mee in plastic zakken. En bij de traiteur maakte ik mee dat ze eerst iets in hun eigen bakje afwogen, om dan het bakje te legen in mijn meegebrachte container en vervolgens het plastic bakje weggooiden. The power of ’tare’ was nog niet uitgevonden… 😉

Zero waste boodschappen doen

In 2017 kregen we een drogist waar je zero waste kunt tappen en daar kom ik regelmatig. Ze hebben voornamelijk droge voedingsmiddelen zoals rijst en pasta om te tappen, maar ik kijk er naar uit om ooit een winkel in de omgeving te vinden waar ik ook olijfolie, wasmiddel, lotion zou kunnen tappen. Hoe geweldig zou dat zijn!?

Een duurzamer leven: dit is mijn leven

In de tussentijd eten we ongeveer 3 dagen per week geen vlees, we hebben één auto, gaan voornamelijk met de auto op vakantie (dat was altijd al) en kopen het liefst ervaringen dan spullen. We hebben milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen, verstellen kleding die stuk is, kopen tweedehands, gebruiken milieuvriendelijke zeep om ons mee te wassen en de verwarming staat op 20 graden. We verspillen geen voedsel en eten kliekjes. We kopen verpakkingsvrij voedsel op de markt of bij specialisten (brood, kaas, vis).

Ik blijf leren over groen en duurzamer leven

Je ziet, ik ging van een vleesetende, elke week fast fashion kopend persoon naar een persoon die actie onderneemt. In de ogen van sommige mensen is het vast nog niet genoeg. Maar ik lees nog steeds over het onderwerp, kijk documentaires en teken petities. Iedere keer zetten we weer een nieuwe stap die bij ons leven en het seizoen past. Want ook kleine stapjes tellen mee.

Wat is jouw verhaal naar een duurzamer leven?

Dit vind je misschien ook leuk:

• Al mijn video’s over duurzaamheid in één playlist
• Wat is greenwashing?
• Mijn kledingkast organiseren (zomer-winter kleding inruimen 2021/2022)
• Mijn Free Fashion Challenge
• Is online shoppen duurzaam?