To eat or not to eat…

Dat is niet echt een vraag, maar eerlijk gezegd hoort het er gewoon bij. En gelukkig maar! Ik ben dol op eten!

Toen mijn familie hier was, kwamen ze thuis om mijn moeder te vertellen dat ik zo goed eet en dat ze niet kunnen begrijpen waarom ik zo dun blijf (heb maag- en darmziekte vandaar dat dunne). En toch, ik ben er dol op. Dit hoofdstuk, ofwel deze dag, zou dus een goede moeten zijn zou je zeggen. Ware het niet dat we nu in Parijs alleen maar bezig zijn met de overvolle koelkast leegeten waarin ook een boel ingepakte dingen zitten (who doesn’t love the rillette, als je daar niet van houdt ben je gek haha) maar gelukkig ook nog enkele groente die niet ingepakt zijn. Daar heb ik overigens een hekel aan, ingepakt voedsel, waarom moet in onze Westerse maatschappij alles in allerlei vreemde verpakkingen zitten? Zelfs de komkommers zitten in plastic bij de Albert Heijn! Why, oh, why?!
Goed, nu maar even verder met mijn verhaal. We eten wekelijks (behalve hier in Parijs) vegetarisch, de hele dag. Veganistisch vind ik echt een brug te ver, maar de stap naar vegetarisch leek me heel erg reasonable. Tevens hebben we, omdat ik niet meer weet van wie het idee kwam, voorgesteld om ook een pescetarische dag in te voeren. Dus één dag volledig vegetarisch en één dag in de week vegetarisch overdag maar een visje ’s avonds. Dat maakt het afwisselend én het is goed voor het milieu.
In Parijs gaan we eerlijk gezegd bijna alleen maar uit eten. Gisteren at ik vrijwel niets buiten de deur. We hadden de afscheidsborrel van mijn vriend zijn werk waardoor er voornamelijk alcoholische versnaperingen waren en op het einde van de avond friet, friet en friet. Geslaagde dag dus, want het was vegetarisch 🙂
De dag ervoor zijn we uit eten geweest bij een Marokkaans restaurant met tajines en couscous gerechten. Ik weet even niet hoe we dat kunnen verbeteren op het moment, ik geloof dat dat even niet gaat. En daarom neem ik ook de volgende keer dat ik No Impact Week doe dit een stuk serieuzer, we willen nu nog even de boel fijn afsluiten en ons niet ‘druk’ maken om wat we kunnen en mogen eten. Hypocriet? Ja, maar ik voel me minder schuldig omdat ik straks in Nederland deze week opnieuw en serieuzer uitvoer.

Ik heb ook flink zitten nadenken over het kopen van groente en andere producten bij boeren. Ik koop eigenlijk alleen de aardappelen bij “onze” boerin. Verder ben ik niet goed op de hoogte van boeren of boerinnen in de buurt waar ik woon. Toen ik de website erbij pakte die ik zag via NIW viel het me ook erg tegen dat er rond mijn woonplaats Roosendaal blijkbaar niks te halen valt bij biologische boeren. Dat kan toch niet zo zijn?

Wie kan mij uit onze regio een paar goede boeren aanraden?

PS Op de foto mijn simpele vegetarische-even-gauw-maken-salade