10 jaar verkering

Vandaag zijn mijn lief en ik alweer 10 jaar bij elkaar, of zoals ik dat altijd zei: we hebben vandaag 10 jaar verkering. Hoewel jullie regelmatig een foto van hem voorbij zien komen spreek ik niet veel over mijn lief met voor- en achternaam. Alle gekke dingen die ik doe op het internet, hoef ik hem niet in mee te slepen 😉 Hem zou het allemaal aan zijn kont kunnen roesten want als er iemand al die jaren supportive is, dan is hij het wel.

Hoe het allemaal begon…

Het begon dus een dikke 10 jaar geleden – we kwamen elkaar tegen in een kansloos café in onze woonplaats. Ik zag hem de trap af komen lopen en was direct gegrepen. Die ogen, die leuke lach en dat schattige kuiltje in zijn wang. Hij sprak mij aan en die avond gaf ik hem mijn telefoonnummer. Hij stuurde me een berichtje een paar dagen later en we spraken af om op 10 november een avondje uit te gaan. Samen een drankje doen en naar de bioscoop (ik weet zelfs nog welke film) in Breda, wat voor ons allebei handig op de route lag. De avond was leuk, we praatten over van alles, hadden lol en vertelden over onze achtergrond. We kusten bij vertrek maar dat ging nergens over. Hij zei dat hij me in het weekend op zou zoeken in het café en die ene avond bracht hij me naar huis en kusten we nog een keer – deze keer geweldig.

We spraken steeds vaker af en toch zeker na het nieuwe jaar kon je wel zeggen dat het dik ‘aan’ was. Ik had nog nooit zo’n leuke jongen leren kennen! Eindelijk, begin februari stelde ik hem voor aan mijn beste vriendin – hij was ook door haar goedgekeurd 🙂

Gezegend huwelijk

Toen we vijf jaar verkering hadden, had hij een verrassingsdag gepland waarbij hij me van het werk kwam afhalen om naar de sauna te gaan vol met behandelingen en kreeg ik een prachtige collier en oorbellen die dag. Toen ik thuis kwam stond mijn vader te springen van ongeduld want hij dacht dat ik ten huwelijk was gevraagd door hem – een teken dat mijn vader er helemaal oké mee was dat J. mijn partner was. Dit heb ik altijd onthouden en het doet me goed om te weten dat mijn vader ons huwelijk zou hebben gezegend, mocht hij nog in leven zijn geweest. J. heeft mijn moeder om permissie gevraagd toen hij met mij wilde trouwen en dat vind ik zo mooi.

Door dik en dun

We hebben geweldige dingen meegemaakt en zijn door heel diepe dalen gegaan – en altijd stond hij aan mijn zijde. Als mijn vriendje en sinds een jaar als mijn man. Tot op de dag van vandaag kan ik met eerlijkheid zeggen dat ik nog nooit een leukere man tegen ben gekomen die knap, leuk en grappig is en mij weet uit te dagen op intellectueel niveau. Hij maakt flauwe grapjes die ik vrijwel altijd leuk vind, hij blijft lekker zichzelf bij zijn vrienden en bij mij en pest me elke dag een beetje. Na 10 jaar zou je denken dat je iemand wel kent, maar ook hij weet mij altijd weer te verrassen op een manier die alleen bij hem past:

• Of hij zegt iets SUPERlomps;
• Of hij heeft een compleet andere mening dan ik had ingeschat;
• Of hij heeft weer iets bijzonders gepland en he sweeps me off my feet.

Met hem is het nooit saai. Op naar nog meer mooie jaren!

4 reacties