2 Januari – All that matters

A new year has started. We started on a journey and we don’t know where this journey will end. What we do know is, we need to make this journey without my father. During the holidays I have had so much support of the people who are near and dear to my heart, thank you. We didn’t start the new year with a smile on our faces, but we stood in a circle around my mother crying with happy music and the sounds of fireworks on the background. It were tears of loss and sorrow, we now finally have left the year my father died behind us (but not in our hearts). We have spoken our wishes to each other that 2012 would become a better year. I have faith in it, I’m sure this year will be a better year. Though the circle of familymembers around me gets smaller (I don’t have any grandparents anymore, I only have my mother), the bond I have with my family is so much closer and we pay more attention to each other of how we are doing.
I hope for a better future. A better year than 2011. I hope I will pay better attention to my health and the thing I find important and love doing in my life and try to accomplish doing things I love. This isn’t a year that has to be about me, but I do know the world doesn’t evolve around others either, but you can show compassion towards other people and show them you care. Welcome people with a smile and they will give you a smile back.
It are the little things in life that matter and I’m planning to pay more attention to it because time flies and life is short.

**************************

We zijn met het nieuwe jaar een nieuwe tijd ingegaan. We zijn een weg ingeslagen waarin we nog niet weten waar deze uitkomt. We weten al wel dat we deze weg moeten bewandelen zonder mijn vader. Tijdens de Kerstdagen en Oud & Nieuw heb ik enorm veel steun gehad aan mensen die dicht bij mij staan en dat was heel erg fijn. Het nieuwe jaar gingen we niet in met een lach op ons gezicht, maar stonden we, terwijl vrolijke muziek en vuurwerk op de achtergrond klonk in een heel hechte kring om mijn moeder heen te huilen. Het waren tranen van gemis en verdriet, dat we nu echt het jaar achter ons hebben gelaten waarin mijn vader overleed (maar niet in ons hart). We hebben onze wensen naar elkaar uitgesproken dat we ook echt hopen dat 2012 een beter jaar wordt. Ik heb er vertrouwen in dat het een beter jaar zal worden. Hoewel de kring van familie om mij heen kleiner wordt (ik heb ook geen opa of oma meer, alleen nog mijn moeder), is de band nog hechter geworden en letten we heel goed op elkaar hoe we ons voelen.
Ik heb hoop op een mooiere toekomst. Een beter jaar dan 2011. Ik hoop dat ik beter let op mijn gezondheid, dat ik meer kijk naar de dingen die ik belangrijk en leuk vind en deze ook uitvoer. De wereld draait niet altijd alleen om anderen, maar je kunt wel compassie tonen naar mensen en je in mensen interesseren. Wat gij niet wilt wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet: Dat is wat ik vroeger op basisschool van mijn leraar geleerd heb en het is waar. Begroet mensen met een lach en jij zult er een terugkrijgen.

1 reactie