31 December – Hoop in bange dagen

Today was the last day of the year and in the Netherlands, you can buy your own fireworks and therefore a lot of people start using it the morning of the 31st of December. Unfortunately a lot of the young adolescents started using fireworks early in the morning and they aren’t afraid of using the serious stuff like even firework-bombs. They think it’s really funny and as long they don’t harm anybody or destroy anything – that’s fine by me. Up until the time they really needed to bomb something in front of our house and the stones literally came down on our windows. My boyfriend stepped outside to ask them to be more careful and most of all to have a nice time without harming theirselves or anything in the neighbourhood.
When I was sleeping (since I am sick for a long time now) I heard a hard bang inside our house, in the hallway. I knew it right away: they have thrown fireworks into our house.
I jumped of the couch and ran to our hallway and all I could see was a shattered mailbox and lots of smoke so our smoke detector started working right away. Pieces of wallpaper and paint were smashed of the walls and our mailbox? That one isn’t fixable anymore.

And then what happens: I called the folks we would ring our new year in with and told them we would be a little later since we had to deal with this mess and call the police. Within 5 minutes Klaas and my brother were on our doorstep to help cleaning up the mess and to firework-proof our house. You are blessed if help comes to you this quickly and even though I had told them it really wasn’t necessary it was still very much appreciated. That was a happiness moment that night.

************************************

Vandaag was het natuurlijk oudjaar en op deze oudejaarsdag wil je eens lekker gaan knallen. Dat nemen de ronddolende pubers wel erg serieus, al vanaf vanochtend vroeg staken ze al menig strijker/vuurwerkbom af. Wat zij natuurlijk heel grappig vinden, zo lang ze er geen schade mee aanrichten vind ik het prima. Tot ze voor onze deur zo nodig een harde dreun moesten laten horen waarbij de stenen tegen onze ramen aan slagen. Mijn vriend, onverschrokken als hij is, liep naar buiten en vroeg of ze voorzichtig wilden doen met name met zichzelf omdat de stenen tegen de ramen aan sloegen en wenste ze verder nog plezier met vuurwerk afsteken.
Ik ging nog even liggen omdat ik inmiddels al een tijdje ziek ben en heb dan wat rust om de nacht door te komen hard nodig. Een uur later na het contact met de pubers, knalde ik uit mijn slaap. Een harde klap in mijn huis – ik wist het meteen: ze hebben vuurwerk naar binnen gegooid.
Ik sprong van de bank en rende naar de gang toe en daar lag mijn volledige brievenbus aan duigen, de hele gang stond blauw van de rook en de rookmelder begon haastig zijn werk te doen. Stukken behang en verf waren van de gang afgeslagen en de brievenbus – die is niet meer te maken.

En wat gebeurt er dan: ik belde de mensen waar ik oud en nieuw zou gaan vieren op om te zeggen dat we verlaat waren omdat we eerst de politie moesten bellen voor een melding, we de rotzooi moesten opruimen, enzovoorts. Binnen 5 minuten stonden Klaas en mijn broer voor onze deur om te helpen met het opruimen en de boel vuurwerk-proof te maken. Wat ben je toch een gelukkig mens als er zo snel extra hulp komt, hoewel je toch hebt gezegd dat het echt niet hoeft, wordt het heel erg gewaardeerd. Wat een fijn geluksmomentje van de avond.