6 November – Doves

At breakfast of which I almost haven’t got any recollection whatsoever because of the fever, I could hardly sit on my chair, but there was one thing which made me happy: at the back of the garden a dove sat down on the fence. With his little head he looked up and started eating from the little berries in our tree. Finally time to get winterfeed for the birds again. It was such a happy sight to see the dove eating.

***************************************************************

Bij het ontbijt waarbij ik met mijn koorts met moeite iets naar binnen kreeg en amper op mijn stoel kon blijven zitten had ik toch nog een lichtpuntje: verderop, achterin de tuin zag ik een duif neerstrijken op de schutting tussen ons en de buren. Met zijn kopje onze kant op, keek hij eerst eens goed om zich heen, om vervolgens smakelijk van de besjes van de boom te eten. Tijd om het wintervoer weer tevoorschijn te halen! Het was een vrolijk een aandoenlijk gezicht om de vogel lekker te zien smikkelen.