Say thanks

27 november 2014 0 comments Article life, Lifestyle, personal

Hoewel we in Nederland natuurlijk niet de traditie Thanksgiving hebben, is het helemaal geen slecht idee om af en toe te danken voor de dingen in je leven. Daarom wil ik met jullie delen waar ik dankbaar voor ben:

Mijn man.

Omdat hij een bijzondere vent is die me laat lachen en hij iemand is waar ik ook bij kan huilen. Ik ben enorm dankbaar dat ik sinds 1 augustus dit jaar, hem officieel mijn man mag noemen. Hij vult mijn hart met licht!
Wat was het een prachtige bruiloft, zo omringd door alle mensen waar we van houden en die van ons houden. De ceremonie was mooi, we hadden goed weer en ik heb precies willen zeggen wat ik wilde zeggen. Het was in mijn ogen in één woord perfect. Daar ben ik ook dankbaar voor, dat ik zo’n mooie herinnering voor de rest van mijn leven met mij mag meedragen.

Mijn gezin.

Ik ben blij dat ik mijn lieve, gekke moedertje nog heb, waar ik ook zielsveel van houd. Het is fijn om samen om rare dingen te lachen, die alleen wij begrijpen. En het is ook fijn om samen in janken uit te barsten als we allebei dat vervelende gevoel in ons buik hebben: Dat we papa missen. Het zijn de gekste momenten, maar ik ben blij dat ik deze toch met mams kan delen. Ik ben blij dat ik bijzondere momenten met haar kan en mag delen, ondanks dat ze af en toe een pain in the ass is.
Bij mijn gezin hoort ook mijn broer, mijn schoonzus en mijn nichtje. Ik ben dankbaar voor zulke vrolijke familieleden, die zich soms niet zo goed kunnen uiten maar het nooit slecht bedoelen. Dat ik altijd op ze kan rekenen, in voor- en in tegenspoed. Dat we leuke dingen samen doen en dat we eigenlijk alleen maar het beste voor elkaar wensen. En ik ben daarnaast dankbaar dat ik als eerste mag meemaken hoe het is om tante te zijn van een kindje uit jouw eigen bloedlijn. Dat je familietrekjes mag zien, die vaak leuk zijn maar soms ook enorm tegenvallen (“oh nee hè, heeft ze dat van mij!”). Dat ze graag met mij speelt en blij is om mij te zien, verwarmt mijn hart. Astrid is by far het leukste familielid dat er is (sorry jongens).

Mijn familie.

Ik ben dankbaar voor de lieve ooms en tantes die ik nog heb en dat iedereen (weer) in goede gezondheid verkeert. En ik ben dankbaar voor de goede band die ik met mijn neven en nicht heb. In Zuid-Holland, Noord-Holland of in Frankrijk… het maakt niet uit waar ze wonen, maar ze zitten altijd in mijn hart.
Ik ben dankbaar voor mijn schoonfamilie en dat ik door hen in de familie ben opgenomen en dat ze me nu liefkozend zus(je) noemen. Dat voelt heel fijn. Ik ben dol op hun grollen want elkaar pesten doen ze niet moeilijk over tijdens verjaardagen. Dat kan ik erg waarderen, dat over en weer gooien van bijdehante praat. Ik moet daar altijd van binnen om lachen en zij gelukkig ook.
En familie hoeft in mijn ogen niet per se alleen door middel van bloed of trouwen met elkaar verbonden te zijn. Heel goede vrienden voelen ook als familie en zijn dat ook. Daarom ben ik zo dankbaar dat ik een paar vrienden heb, waarvan ik weet dat ze meer dan vrienden zijn. Dat ze familie zijn. Hoe weinig of vaak je elkaar ook spreekt, de band blijft hecht. Om maar te quoten uit één van mijn lievelingsseries:

Family don’t end with blood

Dank jullie voor jullie vriendschap en verwantschap. Jullie zijn mijn inner circle en mijn inner happiness.

Gezondheid.

Ik ben dankbaar voor mijn gezondheid. Ik mag eigenlijk niet klagen het afgelopen jaar. Het gaat goed met mijn buik en ik ben niet overmatig vaak ziek geweest. Daarnaast ben ik dankbaar dat iedereen om mij heen in goede gezondheid verkeert (met een kleine aanpassing her en der). Ik hoop dat dit nog lang zo mag blijven.

Mijn leven.

Ik ben dankbaar voor het feit dat ik een dak boven mijn hoofd heb en kleding heb om aan te trekken. Dat we genoeg geld hebben om goed en gevarieerd te eten en nooit honger hebben. Dat we in rust en vrede leven en geen oorlog kennen. Ik ben dankbaar dat ik een baan heb en dat ik daarnaast nog tijd voor mijzelf en mijn blog heb. Ik ben dankbaar dat ik goed kan lezen en schrijven en dat ik tijd heb om leuke dingen te doen.
Kortom: Ik ben eigenlijk heel erg dankbaar voor mijn leven, zoals het nu is. Als ik de tijd even stil kon zetten, zou ik niets willen veranderen (behalve de mensen die nu aan het bijkomen zijn van ziek zijn of een operatie, die zou ik met mijn magische toverstafje direct genezen!). Mijn leven is precies goed zoals het nu is. Zelfs met de kleine dingen waar ik soms gefrustreerd over kan doen. Want werkelijk waar: Het zijn maar de kleine dingen. En als je daar even stil bij staat, weet je dat ook. De grote dingen, die er echt toe doen in je leven… heb ik zojuist hierboven allemaal genoemd. En als het daar goed mee gaat, dan heb je eigenlijk een supermooi leven. Daar mag iedereen wel dankbaar voor zijn.

Waar ben jij dankbaar voor?