343 – Glitter shoes

And on to the forgotten shoes and accessories. I have forgotten many of them because they were still at my mom’s place or somewhere tucked in or under so I couldn’t find them. Do you have the love for these things too? When you find them back and think: Oh my, I totally forgot about these. But they are so cute! And you kind of refind them in everything and try to wear it with everything you have? Well I do with some of these! Please be on the lookout for the upcoming last weeks. I have some nice ones to show you!

I start today with my sparkling glitter shoes. How could I have forgotten about these? I have worn these so many times when I was younger. First when we went clubbing and I remember I bought these glitter shoes for a winter gala night. I remember that when I wanted to walk home, the snow on the streets has been frozen and I simply slipped and almost fell into a split in the middle of the street! I lived in a very small village back then so nobody has seen it, except for my friends who couldn’t stop laughing. I must admit it was very humourus. I might have laughed too if I saw it happening too.

****

En door naar de vergeten schoenen en accessoires. Ik was er een paar vergeten omdat ze nog bij mijn moeder thuis lagen of omdat ze ergens stiekem verscholen lagen in huis waardoor ik ze niet kon vinden. Hervind jij de liefde ook met deze voorwerpen? Ik wel. Als ik ze terugvind denk ik: Oh hemel, die was ik helemaal vergeten! Maar hoe kon ik? Wat een schatjes! En vervolgens probeer ik alles ermee te matchen zodat ik ze zo vaak en zo snel mogelijk kan dragen. Let maar op de komende weken, ik heb een paar leuke dingen te showen in deze laatste weken van het jaar en dit 365 Dagen project.

Vandaag start ik met mijn glitter schoenen. Hoe kon ik deze toch vergeten? Ik heb ze vaak gedragen toen ik jonger was. Als we gingen stappen maar ik herinner me vooral dat ik ze kocht voor een kerstfeest of voor oud en nieuw. Ik weet nog dat we na het feest terug naar huis liepen en de sneeuw op de straten was bevroren en ik toen ik wilde oversteken midden op de weg uitgleed en bijna in een split terecht kwam en niet meer overeind kon komen. Ik woonde in een heel klein dorp dus niemand heeft het gezien, behalve mijn vrienden, die overigens niet konden stoppen met lachen. Ik moet toegeven dat het erg grappig was. Ik zou ook gelachen hebben als ik het zag gebeuren.