Working again

Today was very hard. Yesterday I started working again after my absence and yesterday it felt quite good. Something different for once. Or am I just pretending? I thought not, yesterday.

Last night I had trouble sleeping again, I was tossing and turning.

This morning I woke up sick, just like yesterday, but still I decided to close the frontdoor behind me and drive off to my work.

When I arrived I saw I was the only one at work, besides my employers. Colleagues are on a holiday, one colleague was abroad for work and one colleague has problems in her private life as well (unfortunately). Though things come as they are, I was glad when I got some backup because the office felt extremely empty. I was fed up at 2 o’clock but I managed to stay at work until 4. I was actually quite proud of myself. We work until 4.30 so it was only 30 minutes I went home earlier.

It didn’t help me though: I started crying as soon I was on my way home in the car. I stopped myself because I needed to get home safely.

Right now I am at my mom’s house and I have taught her to start up the computer and how to make text in Word bold, cursive or underlined, the difference between capslock and shift and how not to save your document (since we were only writing things that didn’t matter). And next time I can show her other things.

****

Vandaag was een moeilijke dag. Ik ben gisteren begonnen met werken en dat vond ik gisteren een prettig gevoel. Even wat anders aan je hoofd. Of is het je kop in het zand steken en doen alsof alles goed gaat? Ik dacht gisteren van niet.

Afgelopen nacht heb ik liggen draaien en draaien en ik heb vaak wakker gelegen. Vanochtend stond ik ziek op, net als gisteren, maar toch besloot ik de voordeur achter me dicht te trekken en met de auto richting werk te rijden.

Aangekomen bleek ik de enige op kantoor te zijn, naast mijn leidinggevenden. Er zijn collega’s met vakantie, een zat voor werk in het buitenland en een collega heeft (helaas) ook privé een mindere tijd. Hoewel deze omstandigheden zijn zoals ze zijn, voelde het leeg toen ik op kantoor kwam. Mijn collega kwam later op de ochtend en een andere collega was gevraagd terug te komen van vakantie. Dat was wel prettig. Als je eenmaal niet meer alleen zit, voel je je al een stuk fijner, ik hoop dat mijn collega’s er ook zo over dachten. Hoe dan ook had ik mijn taks bereikt om half 2 en ben – en ik ben best trots op mezelf – uiteindelijk om 4 uur naar huis gegaan. Een half uur eerder.

Niet dat het me veel geholpen heeft, midden in de polder op weg naar huis kreeg ik al een huilbui die ik wist te onderdrukken; je moet immers veilig thuis komen!

Inmiddels zit ik bij mijn mama thuis en heb ik haar geleerd hoe ze een computer moet opstarten en een getypte tekst in Word vet, cursief of onderstreept te krijgen. Wat het verschil tussen shift en capslock is en hoe ze kan afsluiten zonder op te slaan. De volgende keer kan ik haar weer andere dingen laten zien.

2 reacties