Ode

Ik heb een nieuwe fiets gekocht. Hoewel ik een fervent automobilist ben en mezelf graag verplaats met mijn sportieve Seat, ben ik overstag gegaan voor een nieuwe fiets.

Natuurlijk helpt het dat mijn schoonvader fietsenmaker/verkoper is, dat hij gaat stoppen met het familiebedrijf en dientengevolge kortingen geeft. Win-win situatie dus! Na een prachtig exemplaar uitgezocht te hebben in zijn zaak, kon ik een tijdje aan niets anders denken. Zo’n nieuwe fiets kopen gaat je niet in de koude kleren zitten want laten we wel wezen: het zijn stiekem toch wel dure dingen. Ik ben geen echte fietser, dus ik wilde een makkelijk model hebben, zonder te veel poespas. En hoe blij ik ermee ben! Een rode fiets met Paris, Paris op de stang geverfd. Licht op mijn fiets waar ik me niet lens voor hoef te trappen. De kleur is prachtig dieprood. Hij rijdt als een zonnetje en ik kan mijn fiets straks overal vinden (ook dankzij de extra versieringen die ik hoe dan ook ga aanbrengen). Maar… Ja, aan dit verhaal zit een maar.
Tegenwoordig worden fietsen niet meer zo degelijk gemaakt als voorheen. Een fiets is een fiets, om jezelf te verplaatsen. Jezelf. En dus niet twee mensen. Waar je trouwe stalen ros voorheen altijd twee mensen kon dragen, zijn de nieuwe fietsen hier niet meer voor gemaakt. Het zijn lichtgewicht fietsen geworden en een boodschapje kan achterop, maar verder niets. En dat vind ik nou jammer.

Het mooie gezicht van een verliefd stelletje in de nieuwe lentezon die samen op de fiets zitten. Vriendinnen die samen fietsen en eentje die hard achterop meeschatert. Jongens die hun maat achterop de fiets zetten in de hoop dat hij na de grote hoeveelheid drank nog ietwat zonder gebroken ribben thuiskomt en hij, met zijn voeten schrapend over de weg, probeert wakker te blijven achter op de fiets.
Al deze bijzondere beelden zullen langzaam uit ons straatbeeld gaan verdwijnen met de ‘nieuwe’ fiets.

En dus wil ik een ode brengen aan onze trouwe, oude, stalen ros. De stalen ros die een internationale film als ‘Turks Fruit’ cachet geeft en ons op vele bijzondere momenten in het leven heeft bijgestaan. Toen we verliefd waren, lachten, een lift nodig hadden of dronken waren.

Bedankt, fiets. Bedankt voor de mooie tijd.

4 reacties