Arrivé!

Bonjour à tous! Ik ben gearriveerd in het mooie Parijs!! We hebben een voorspoedige autoreis gehad en waren netjes op tijd bij het appartement. We waren met koffers en andere bepakking aangekomen bij het appartement en net toen we de agent belden, kwam hij al aangereden. Wat een geluk!

Het appartement wat ons ’thuis’ is voor de komende twee maanden, is gelukkig niet zo roze/paars als wat wij dachten. Bovendien hadden we het kleiner ingeschat en dat valt eigenlijk ook wel mee (we hadden ons gewoon even erger voorgesteld dan dat het was – kan het altijd alleen maar meevallen). Het gebouw is er een uit de film, we hebben een rode loper uitliggen op de trap en zitten op dezelfde verdieping als de tandarts, waar het dan ook naar ruikt. Het appartement is voorzien van alle moderne snufjes en we hebben een aardige keuken. De slaapkamer is klein en het bed staat geklemd tussen twee muren, maar het appartement heeft ook sierlijsten langs het plafond, Franse balkonnetjes en uitzicht op onze straat. We zitten een steenworp van de Champs Elysées en onze straat is desondanks heel rustig.
We hebben al onze spullen geïnstalleerd en ik heb geprobeerd om het appartement meer eigen te maken. Dat zal wel iets typisch vrouwelijks zijn, dat geknus – mijn vriend ligt er niet wakker van. Ik heb wel eens gehoord dat mannen makkelijk een jaar of wat met bouwplastic voor het raam kunnen slapen dienstdoende als gordijn. Dus ach. Her en der staan wat kaartjes, ik hing een poster die ik had gewonnen bij de Flow op en zette het digitale fotolijstje aan. Een relaxt jazz-muziekje op de achtergrond verzorgt nu de rest van de sfeer (en vanavond gaan de kaarsjes aan!).

Op dit moment zijn de Soldes nog volop aan de gang, maar we zitten al in de tweede afprijsfase. Dat betekent dat ze dit spul echt kwijt willen en er een tweede afprijsronde bezig is. De drukte op de Champs Elysées verraadt dat er nog genoeg mensen op af komen, van alle klassen!

Afgelopen nacht heeft het flink gesneeuwd in Parijs dus toen wij wakker werden was de hele grauwe stad ineens een witte stad geworden en leek het wel of het een dorp was. Geen lawaai, geen auto’s, geen buzz van de stad. Alleen witte stilte.
Toen we probeerden om op zoek te gaan naar een tentje in onze buurt om wat te eten hadden we er nog best wat moeite mee. Het bleef doorsneeuwen en na een half uur ronddolen en dichte winkels en cafées te passeren vond ik mezelf met uitgelopen mascara bij Paul op de Champs. De glamour is nu al begonnen dus….
Na een telefoongesprek met mijn nicht (woont al jaren in Parijs/omgeving) bevestigde zij wat ik al dacht: alle mensen blijven binnen en inderdaad die paar mensen die ik ben tegengekomen waren alleen toeristen en mensen met een missie (lees: eindbestemming warme kachel en cocoonen). Dus na Paul zijn wij ook weer teruggegaan naar het appartement om de Wifi eens goed uit te proberen en samen eens dicht tegen elkaar aan te kruipen. Parijs, stad van de liefde hè, dus wat wil je!

2 reacties