Les Musées

Sometimes you just notice. Actually only if you are walking around alone in a museum: The things people say around you.

I don’t have much difficulties with languages and American people are easiest to follow. Our neighbours in the south of our country always tell Dutch people are noisy, but I know the Americans are a bit too. While I was walking around with my huge book of Musée d’Orsay with all the backgrounds of the art, I hear in different languages the things people say and ask about the pieces of art. It’s cute when people say: “What are they celebrating? What happened in 1830? Hmmm… It must be Bastille Day, the 14th of July of course!”
Sure. It was the opening of the World Art Fair of Monet. Rue Montorgueil, Paris. Picture I believe the date of that day was even under the picture, but I forgive these Italians.

The best thing I heard during my visit, was when I heard an American girl bragging about her knowledge of art. How Monet, according to her, had painted a church at different moments. She said: ” ‘Temps gris’: I don’t know what temps is but I’m sure it means the time. So that’s the night. And this one is morning light. Yeah, for sure. You see! I told you so. And this one’s also at night!” The boy who was with her at the museum walked with her in awe of her knowledge. Now she was partially right, Monet did paint the church in several ways, but ’temps’ means weather. So in morning light with good weather, in the evening with rain etc. So in different weather conditions.

A visit to the museum is so much more fun when you listen to all the things people have to tell each other. Especially when you are safely walking around with all the background information.

*************************************************

Soms valt het je op. Eigenlijk alleen als je alleen rondloopt in het museum: Wat de mensen om je heen zeggen.
Ik heb een kleine talenknobbel en verder zijn de Amerikanen het makkelijkst te volgen. Onze zuiderburen zeggen van Nederlanders dat ze luidruchtig zijn, maar de Amerikanen kunnen er ook wat van! Terwijl ik rondloop met mijn dikke boek over Musée d’Orsay met alle achtergronden van de kunstwerken, hoor ik in verschillende talen het commentaar en ook onderlinge vragen voorbij komen.
De aannames van mensen zijn twijfelachtig. Het is schattig als men zegt: “Wat zijn ze aan het vieren? Wat gebeurde er in 1830? Hmmm… Het zal wel een volksfeest zijn. Ja, 14 juli natuurlijk!”
Ja, natuurlijk. Het was de opening van de wereldtentoonstelling van Monet: Rue Montorgueil, Paris Picture Ik geloof dat de datum nota bene onder het schilderij staat, maar ik vergeef deze lieve Italianen.

De mooiste opmerking tijdens mijn bezoek was toen ik een Amerikaans meisje overduidelijk hoorde opscheppen over haar kennis. Hoe Monet dezelfde kerk in verschillende momenten – zoals zij beweerde – had geschilderd, zo zei ze: ” ‘Temps gris’: I don’t know what temps is but I’m sure it means the time. So that’s the night. And this one is morning light. Yeah, for sure. You see! I told you so. And this one’s also at night!” De jongen die met haar was, liep er bewonderend achteraan.
Nu had ze gedeeltelijk gelijk wat betreft Monet. Hij heeft inderdaad dezelfde kerk in verschillende momenten geschilderd, alleen was het met ochtendlicht met bewolking, slecht weer (bewolkt), avondlicht met goed weer en dergelijke. Dus in verschillende weersomstandigheden.

Het maakt een bezoekje aan het museum in ieder geval een stuk leuker als je eens goed oplet wat iedereen te vertellen heeft. Vooral als jij heel veilig met de échte achtergrondinformatie rondloopt.