Mais vous parlez bien Français!

Some days ago I had a date with an old friend. We hadn’t seen each other for a while (a decade!) but still we managed to stay in touch (thank you email, text message and facebook). There was a time I spoke better French than she did, but she lives in France now for 10 years and I knew for sure that my French would be terrible in comparison with her fluent French. That actually doens’t matter, like I said, she lives here for already 10 years. When she ordered I could only understand: 2 sangria. And so we started talking about The French Lessons.

I would like to speak better French, when there comes an accent to the play I am totally lost and my vocabulary isn’t the one of a Frenchy. She laughed, because what kind of difference will it make to me? And she was right: I can study French and get better in it but I will never be able to speak French fluently – unless I am going to live in France as well. A course Business French seemed to me very intriguing but after a while I wasn’t that impressed anymore – you had to be an intern and I really don’t want have anything to do with working right now. So that one was off the list.
Then you have the classical French schooling, with different levels. That one was interesting, but not its pricetag. Before I left for Paris I was so ‘in the mood’ and thought: Yeah! I’m going to do it! Getting information, saying you’re interested, all I had to do is push the button and I was in. But in the harsh light of reality in Paris it hit me: That’s an awful lot of money. Especially when I thought of a friend who said she couldn’t even remember all the things she learned. She said she still didn’t speak French well. So I thought it was a waste.
I thought speaking French would look good on my resume, but I already speak French and you can’t see from a resume how good exactly, you need to hear it, to experience it.
So all I want to say is: Je me débrouille. Or in other words: I’ll be fine. I talked with some French colleagues of my boyfriend in a bar and they understood me. In shops they understand what I’m saying, when I need help people understand what I’m saying and on the job I have always understood my customers and colleagues. French people always say when they meet me: Mais vous parlez bien Français! (You speak French well) The question of my friend made me realize: Why the hassle?

What do you think? Take away all my credit on the bank and learn French (better) or go with the flow in the city and pick up French while I’m there?

****

Een paar dagen terug heb ik afgesproken met een oude vriendin. We hadden elkaar al lange tijd niet meer gezien (een decennium!) maar toch hebben we contact gehouden (dank email, sms en facebook). Er was een tijd dat ik beter Frans sprak dan haar, maar inmiddels woont zij alweer 10 jaar in Frankrijk en wist ik met zekerheid dat mijn niveau lullig afstak tegen haar vloeiende Frans. Wat niet uitmaakt, ze woont immers al 10 jaar hier. Toen ze bestelde verstond ik alleen: 2 sangria. En dus kregen we het over De Cursus Frans.
Ik wil graag beter Frans spreken, zodra er een accent in de buurt komt moet ik mijn oren spitsen en mijn vocabulaire is niet zo uitgebreid als de gemiddelde Fransman. Ze lachte, want wat zou ik er precies mee opschieten? En daar had ze wel een punt: ik kan Frans studeren en me hierin verbeteren maar op vloeiend niveau kom ik waarschijnlijk niet meer – tenzij ik ook in Frankrijk kom wonen. Een cursus business Frans was hetgeen me in eerste instantie trok, maar na een tijdje was ik daar niet meer van gecharmeerd – je zou ook ‘stage’ gaan lopen en ik wil nu eigenlijk totaal geen associaties met ‘werk’ hebben. Die viel dus af.
Dan hebben we nog de klassieke Franse scholing, waarbij uiteraard met gradaties gewerkt wordt. Die sprak mij wel aan maar het prijskaartje niet. Voordat ik vertrok was ik zo in the mood dat ik dacht: yeah!!! Ik ga het gewoon doen! Informatie inwinnen, aangeven dat je interesse hebt, ik hoefde maar op een knop te drukken en het was geregeld. Maar in het licht van de realiteit van Parijs dacht ik: ja hee, kom op, dat is best een beetje duur. Zeker toen ik mij bedacht dat een vriendin had aangegeven dat zij er niet zo veel meer van kon herinneren. Ze sprak het nog steeds niet echt goed. Dat leek me dus weggegooid geld.
Ik had bedacht dat Frans spreken goed zou staan op mijn CV. Maar ik spreek al Frans en je kunt nu eenmaal niet zien aan het CV hoe goed dat is, je moet het horen en meemaken.
Dus wat ik nu eigenlijk wil zeggen is het volgende: Je me débrouille. Of met andere woorden: Ik red me wel. Ik ben op de borrel van mijn vriend zijn werk geweest en daar sprak ik in mijn beste Frans (en na wat alcoholische versnaperingen sprak ik daar in mijn beste Frans met dubbele tongval) en werd ik begrepen. In de winkels snappen ze me, als ik om hulp vraag snappen mensen me en in mijn werk heb ik mijn klanten en collega’s ook altijd prima begrepen. Fransen roepen zelfs altijd alleraardigst: Mais vous parlez bien Français! De vraag van mijn vriendin was dus valide: Wat zou je er precies mee opschieten?

Wat vinden jullie? Nu roofbouw plegen op mijn bankrekening om een cursus te volgen of me gewoon onderdompelen in het stadsleven en zo zelf wat dingen oppikken?

Picture taken by me at Jardin du Luxembourg

6 reacties