Prepping for Paris – Voorbereidingen op Parijs

My preparations to Paris are quite simple, I only go away for 2 months. But when at night, I keep on tossing and turning in bed. Not only because I have so many cramps in my stomach (this week I get the results in both hospitals I am in), but as well because I keep on thinking about Paris and how many things I need to do. Like: What do we have in our appartment? Do we need to bring more towels? What clothes shall I take with me? Where can I keep them in the appartment? I would like to make combinations, so does this mean I eventually take my whole closet with me? (I don’t think my boyfriend would like that)

And other things that my mind is busy with: Would everybody like to drop by and do we have time to enjoy Paris with just the two of us, or do we wind up playing tourist every weekend? And then I know these thoughts all are ridiculous because you always enjoy time with people who come by (in other words, I love a full house!). Do I take too much books with me? Can I use my phone there well or is the Wifi in the house as bad as in an average Thai hotel?

Well, all questions of which nobody has got any answers.

And then we didn’t even talk about the things that need to happen in our house now or things that need to be taken care off like insurances and declarations (so happy to know these companies keep on working quick), cleaning up the house, saying goodbye to friends, saying goodbye to my family and saying goodbye to the work I did. And helping with the activities for carnaval. As you can see: a lot to do and so little time. It doens’t help much that I feel exhausted because of my stomach, I have a lot of pain every day, so after a workday of only 6 hours I lay on the couch totally exhausted because I can not take much more. It isn’t an ideal situation but the thought of Paris also makes me very happy and soI get the feeling that once I am there I will get a lot of energy in return. The Netherlands aren’t far away for when I forget something really important. Now I only need to stop that thinking!

So, good night.

****

Mijn voorbereidingen op Parijs zijn op zich simpel, ik ga per slot van rekening geen maanden weg.  Maar als ik ’s avonds in bed lig, dan draai ik en dan draai ik. Niet alleen omdat ik nog steeds verkramp van de maagpijn (ik krijg aankomende week de uitslagen van beide ziekenhuizen), maar ook omdat ik soms zo veel denk aan Parijs en hoe ik alles moet gaan aanpakken. Zoals: Wat zit er allemaal in het appartement? Moeten we nog meer handdoeken meenemen? Welke kleren moet ik meenemen? Waar kan ik die laten? Ik wil wel genoeg kunnen combineren, dus heb ik straks mijn halve kledingkast bij me? (Zal mijn vriend niet erg leuk vinden)
Daarnaast nog andere dingen waarom ik soms lig te draaien: Wilt iedereen langskomen en blijft er ook nog tijd over om zelf samen te genieten of gaan we elk weekend toerist spelen? – En dan weet ik dat die gedachten nergens op slaan omdat je altijd geniet van de mensen die langskomen (althans, ik ben dol op een vol huis!). – Neem ik te veel boeken mee? Kan ik mijn telefoon daar goed gebruiken of is de Wifi in het huis net zo slecht als in een gemiddeld Thais hotel?

Tsja, allemaal vragen waar niemand een antwoord op heeft.

En dan hebben we het nog niet eens over de dingen die thuis nog gebeuren en geregeld moeten worden zoals verzekeringen waarmee je nog declaraties aan het afhandelen bent (fijn dat die maatschappijen altijd zo snel werken), je huis een beetje aan kant maken, afscheid nemen van vrienden, afscheid nemen van mijn familie en afscheid nemen van mijn werk. En nog meehelpen voor de carnavalsoptocht. Je ziet: een hoop te doen en te weinig tijd. Daarnaast schiet het natuurlijk niet op dat ik nog steeds erg moe ben vanwege mijn maag, ik heb erg veel maagpijn, dus na een werkdag van maar 6 uurtjes lig ik uitgeput op de bank omdat ik niet veel meer erbij kan hebben. Het is geen ideale situatie maar de gedachte aan Parijs maakt me erg blij en daardoor krijg ik het gevoel dat ik wel extra energie ter plaatse zal krijgen. Nederland is niet ver weg en als er echt iets nog gehaald moet worden, kan dat altijd nog. Nu alleen dat gemaal in mijn hoofd tot stilstand brengen!

Dus, wel te rusten.

Picture

1 reactie