Let it go – loslaten is mijn doel van 2015
Eerder schreef ik er al eens over. Loslaten. Ik deel vandaag graag met wat ik in 2015 wil gaan loslaten.
Spullen loslaten
Ik heb al van veel spullen in mijn kledingkast afscheid genomen. Oh dat klinkt echt heel erg dramatisch maar dat viel reuze mee. Er gingen tassen stuk, die ik ongetwijfeld zal missen omdat het mooie items waren, maar ik gaf ook kleding weg waar ik niets meer mee deed.
Ik herschikte mijn CD-collectie die ik koester en zorgde ervoor dat ze allemaal een plekje kregen in een dichte doos. Zodat ze op dagen dat ik niet naar CD’s luister niet zullen verstoffen. Dat scheelt mij een hoop tijd om schoon te maken en bovendien ziet het er allemaal een stuk georganiseerder uit. Het CD rekje wilde ik inleveren bij de kringloop toen ik bedacht dat ik een vriendinnengroep heb waar genoeg dochters op de leeftijd zijn dat ze naar muziek op hun kamer luisteren. Er was een vriendin direct enthousiast en ik zorgde ervoor dat het CD rekje haar kant op ging. Ik kreeg ook nog eens een berichtje dat haar dochter stond te springen van enthousiasme. Die berichtjes maken mij nog het meest blij. Eerder kreeg ik een soortgelijk bericht van een andere vriendin toen zij mijn oude roze bureaustoel voor haar dochter gebruikte.
Kleurenanalyse om kleding los te laten
Er zijn in de tussentijd spullen, kleding, schoenen, accessoires en tassen weg gegaan. En ik ben nog niet klaar! Dit jaar ga ik namelijk een kleurenanalyse laten doen. Dat wilde ik al 4 jaar maar daar kwam het niet van. En nu is de afspraak gemaakt! (Benieuwd hoe het was? Lees het in het blog Sunday Special – week 5)
Door deze kleurenanalyse hoop ik in ieder geval een goed idee te krijgen van welke kleur eigenlijk helemaal niet bij mijn gelaat past. Ik weet zeker dat die er zijn (ik vermoed wit en grijs) alleen ik zie het zelf niet. Het voordeel is dat ik dan die kleding met de verkeerde kleur uit mijn kledingkast kan bannen. Want laten we wel wezen: het liefst dragen we toch allemaal iets dat ons flatteert? Ik ga niet in kleding rondlopen waarin ik er uit zie als een spook. Dus that being said: er gaat een frisse wind waaien in huize Van Loon-Coster. Ik houd je natuurlijk nauwgezet op de hoogte van mijn minimalisatie-project.
Controle loslaten
Maar wat ik eigenlijk nog belangrijker vind om los te laten dit jaar: Controle.
Hoe vaak heb ik me wel niet voorgehouden dat ik alles onder controle heb? Het eeuwig laten vollopen van mijn agenda omdat ik het zo leuk vind om iedereen te zien – dagen en weken vooruit gepland. Alles in de gaten houden, alles perfect regelen. Vooral dat perfecte… En dat wil ik dus loslaten. Perfect leven bestaat niet. Controle houden over alles in het leven gaat niet!
Ik ben met zo veel dingen in het leven geconfronteerd. Er zijn mensen in mijn vriendenkring die hun leven perfect gepland hadden en ineens enorme hindernissen tegen kwamen. Waardoor die planning volledig in de war loopt. En zo is het leven nu eenmaal. Dus alles helemaal uitstippelen? Ik kan het leven ook eens wat vaker laten overkomen. Me laten meevoeren op wat er op dat moment gebeurt.
Dat lukt mij in de helft van de gevallen wel. En de andere helft van de gevallen niet. Maar door die recente gebeurtenissen in mijn vriendenkring wil ik mij er gewoon bij neerleggen. Alles plannen is onmogelijk. Het leven gebeurt je gewoon en misschien moet ik het ook wat meer over mij heen laten komen. En dan heb ik het niet alleen over het inplannen van de agenda.
Irritatie: let it go!
Loslaten van irritaties. Irritaties om mensen, maar ook loslaten van irritaties naar mijzelf toe. Het is nogal vermoeiend om jezelf constant te meten aan wat anderen hebben. Ik heb daar wel eens last van. Dan kijk ik opzij en denk ik: “Wow, zij hebben alles al geregeld. * Zij heeft een carrière en de mijne stelt niets voor. * Zij hebben al een huis gekocht en ik huur nog steeds. * Hij is de wereld al over gereisd en ik heb nog niet genoeg gezien.” En in mijn straatje past dan ook wel: Whoa, zij blogt iedere dag. * Moet je kijken zij heeft wel 1000 volgers! * Die heeft een geweldige website. Had ik ook maar…”
Een klein beetje jaloezie en irritatie, maar ook onzekerheid door het vergelijken. Ik wil het gewoon loslaten.
Perfectionisme loslaten
Wat mij brengt bij perfectionisme. Ik dacht toen mijn jobcoach hier over sprak dat ze het helemaal mis had. Ik? Perfectionistisch? Ha! Laat me niet lachen! Mijn huis is een puinzooi en ik kan de helft niet eens fatsoenlijk ordenen. Maar later bleek inderdaad dat ik hartstikke perfectionistisch ben en streng bovendien. Fouten hoor ik niet te maken en ik kan mezelf behoorlijk straffen. Al helemaal op zakelijk vlak. Toen stelde ik me de vraag: wil ik perfect zijn, of wil ik groeien? Mijn antwoord is dat ik wil groeien. Mezelf spiegelen aan anderen is niet slim. Ik kan anderen als inspiratie gebruiken maar in plaats daarvan vergelijk ik me soms te vel met een ander. Wat resulteert in dat ik me druk maak dat ik hartstikke achter loop. Dus relax! Ontspan gewoon eens een beetje en blijf jezelf, want dat is uiteindelijk wat iedereen wilt zien. Toch?
Wat wil jij loslaten dit jaar?
2 reacties
Geef een reactie Reactie annuleren
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Slow living op Mrs.Stilletto met Geluk, Reizen en Duurzaamheid in de hoofdrol
Welkom op mijn slow living blog Mrs.Stilletto over
*Landelijk, groen en gelukkig leven op hoge hakken*
Vanwege mijn persoonlijke ervaring met slow living deel ik mijn slow living lifestyle artikelen op dit blog met landelijk, groen en gelukkig leven op hoge hakken in de hoofdrol.
Heb je vragen of wil je contact met mij opnemen? Mail me hier: info(at)mrsstilletto.nl
Mooi. Loslaten kan erg fijn zijn en is nodig om te kunnen ontspannen. Je bent niet perfect, en dat hoeft ook niet toch?! En dat kan inderdaad goed beginnen bij een opgeruimde kleding of boekenkast, maar ook met een legere agenda, je bent goed bezig dus 🙂 Succes!
Dank je wel Sheelagh. Ik voel me er ook echt heerlijk bij. Ik weet dat perfect zijn niet hoeft en was er ook jaren van overtuigd dat ik zo in het leven stond, tot ik tot de conclusie kwam dat ik niet zo makkelijk voor mijzelf was op zakelijk vlak. Ach, het leven is om van te leren en zo heb ik ook in mijn 30e levensjaar wat geleerd 😉