Afscheid van een decennium
Aan het einde van het jaar word ik altijd sentimenteel en melancholisch. Als je aan het einde van het jaar de balans opmaakt en nadenkt dat we een nieuw decennium ingaan en dus een ander decennium achter ons laten… is het niet gek als je weet waarom ik sentimenteel ben. Namelijk vanwege hoge hoogtepunten en
Het is niet zo lang geleden – en toch een eeuwigheid terug
Dit is niet echt een gepland bericht. Het kwam zomaar ineens in me opborrelen laatst. Want als je mijlpalen viert, bedenk je je soms ook met wie je het allemaal niet meer kan delen. 12 jaar liefde Zo waren manlief en ik afgelopen weekend 12 jaar bij elkaar. Ik herinner me dat prille begin nog
DIARY 2017 – Week 20 – Au, mijn stuitje!
In mijn wekelijkse diary krijg je een inkijk in mijn leven. Deze week viel ik van de trap af, op mijn stuitje. En stond een groot deel in het teken daarvan. Wat ik deze week deed, lees je nu in mijn diary van week 20. Au, mijn stuitje Maandag 15 mei Vandaag werk ik vanuit
Bitterzoet – Vaderdag
Als iemand die je lief is overlijdt, weet je niet van tevoren wat dit met je doet. Niemand vertelt je dat je bitter kan worden, of zoete herinneringen hebt. Daarom vertel ik vandaag graag wat meer over bitterzoet. Hoewel mijn vader inmiddels alweer enkele jaren terug is overleden, heb ik nog steeds wel eens pijn.
Paniekgedachten of sterke fantasie
Terwijl ik met een tevreden glimlach tijdens het bowlen om me heen kijk schiet me ineens een gedachte door het hoofd: Wat als oma D. straks dood is? Gaan we dit dan nog steeds doen?
Het rouwen slijt…
Sommige mensen worden er iets eerder mee geconfronteerd dan andere mensen: Een overlijden van een dierbare. Je papa, mama, broer, zus of beste vriend(in). Als je daar op jongere leeftijd mee te maken krijgt, kan dit soms voor een flink litteken zorgen.
Eenheidsworst of een beetje anders zijn
Ik fiets in de ochtend door de schemer. Het is koud en grauw buiten. Overal waar ik langs fiets zie ik dezelfde kleuren: Groene parka’s, grijze gewatteerde jassen, zwarte jacks. Opeens flitst er aan de overkant van de straat iemand dichterbij. Ik herken mijn vriendin M. We zwaaien als gelijkgestemden vrolijk naar elkaar. Beide gekleed in een roze winterjas. Als enige lichtpuntjes in de straat en in deze grauwe ochtend.
What to do… when somebody dies?
Today my father past away, now two years ago. If you want to read more about this, I would like to ask you to read the other posts I have written about my father so far. After two years I can finally say it is getting better. The first year is all glazy to me,
Miss you
Now is the time for planting in the garden. And so I do. Now is the time for cleaning the house and repairing things that haven broken down. Or to fix things, to make it better. So now is the time I miss my handy father who was the man when it came
Slow living op Mrs.Stilletto met Geluk, Reizen en Duurzaamheid in de hoofdrol
Welkom op mijn slow living blog Mrs.Stilletto over
*Landelijk, groen en gelukkig leven op hoge hakken*
Vanwege mijn persoonlijke ervaring met slow living deel ik mijn slow living lifestyle artikelen op dit blog met landelijk, groen en gelukkig leven op hoge hakken in de hoofdrol.
Heb je vragen of wil je contact met mij opnemen? Mail me hier: info(at)mrsstilletto.nl
Wat niemand je vertelt over TOMS schoenen
Ik heb axiale spondyloartritis – de Ziekte van Bechterew
Going Green – Part une
The Instagram Tag
GISHWHES 2017 – De grootste speurtocht ter wereld
Rouwen op social media
Een low waste lifestyle
Love Parade Duisburg – het Duisburgdrama
Vakantiestress: hoe voorkom je het + mijn ervaring
Slow Living boeken: interessante reads over langzaam leven