Help from a Jobcoach – Doing the things you like to do

Oh dear. After working extremely hard I have finally sent my homework to my jobcoach. Normally I send in my homework on time, but I have noticed now since we have arrived in the present (we have already talked about the past and will now work to the future) that I find it difficult to respond to the confronting questions. It is quite some soulsearching
you’re doing when writing for your jobcoach. And I love writing very much but I do notice I give strange answers to the questions which I find rather unsatisfying. What? It’s not interesting enough? You can’t pimp your book with answers you think she would like to hear, can you? Stay true to yourself. So I cleared the pimped version and wrote down which I had already written before. I also notice that I misinterpreted some questions and when I simply read my answers back, I see I have given answers which simply don’t make any sense. And so I start all over again. At an overview with ‘Meaningful factors’ I have to give grades for my old job and how much I would like to see this factor in a new job. In the back of my head I keep on thinking about starting my own business and before I even know it I have filled in this task with only a new business in mind. Wrong! Thankfully my boyfriend talks me through it and says that I need to review every factor on its own. So I make my adjustments. When I verbally explain my grades and factors he finally remarks that my rates don’t correspond with the things I just told him. He’s right and again I make my adjustments. When I arrive to the assignment of ‘Giving and receiving’ I don’t know what to do anymore and I throw in the towel.
Yesterday evening I had almost finished everything, the only last thing I had to do was to make a presentation. Which is fun to do! Looking for nice pictures, put them all into a nice presentation. I will do that tomorrowmorning and then I will send everything in once I thought to myself.

And then I opened my mail this morning. And what happened: the ’teacher’ already asked for it. While I read her email I get a flashback to highschool and I’m a little bit ashamed. Now I am a grown-up and want to work on myself, I send in my homework (almost) too late! Quickly I send her my assignments and an hour later I send her the presentation. I get a comforting email from her that we will discuss what I found so hard about the assignments this Thursday.

Getting to know what you like to do… not so easy after all!

Aren’t you sure if your job still fits you? Don’t you know anymore the things you really like to do? Or have you reached out to a jobcoach yourself? Please tell me your stories, I would like to know and hear more about your experiences!

****************************************

Och hemel. Eindelijk na lang ploeteren heb ik mijn huiswerk voor mijn jobcoach ingeleverd. Normaal gesproken doe ik dat altijd netjes op tijd, maar ik merk wel dat ik nu ik in het heden ben aanbeland (hiervoor hebben we het verleden behandeld en na het heden gaan we letterlijk en figuurlijk naar de toekomst toe werken) nogal wat moeite heb met de confronterende en soms verwarrende vragen. Het is best wat soulsearching wat je doet terwijl je je opdrachten schrijft voor een jobcoach. En hoewel ik niets liever dan schrijven doe merk ik dat ik rare antwoorden geef en ze zelf niet satisfying vind. Wat niet interessant genoeg? Je kan je werkboek toch niet oppimpen naar wat je verwacht dat ze wilt horen? Je moet bij jezelf blijven. Dus haal ik de opgepimpte versie weer weg en schrijf ik gewoon wat ik in eerste instantie geschreven had. Ik merk ook dat ik vragen verkeerd heb geïnterpreteerd en bij nalezen helemaal de plank mis sloeg en dus mag ik weer opnieuw beginnen. Bij een overzicht met ‘Zingevende factoren’ moet ik cijfers geven voor mijn oude baan en in welke mate ik deze factor in een volgende baan wil terugzien. In mijn achterhoofd heb ik een eigen bedrijf en vervolgens heb ik een volledige opdracht ingevuld met uitzicht op een eigen bedrijf. Fout! Vriendlief neemt het nog eens met mij door (dank je wel) en zegt dat ik de factoren op zichzelf moet bekijken. Ik pas het aan. Vervolgens geef ik hem verbaal uitleg bij enkele factoren en merkt hij op dat mijn puntensysteem niet overeen komt met de uitleg die ik net hield. Prompt pas ik het weer aan. Als ik bij een opdracht kom over ‘Schenken en ontvangen’ ben ik het spoor bijster en gooi de handdoek in de ring. Gisterenavond heb ik bijna alles afgemaakt, ik hoefde alleen nog maar een presentatie te maken over mijn Vitaliteiten. En dat is leuk om te doen! Leuke foto’s zoeken en in een presentatie plaatsen… goed, die doe ik morgenochtend en dan verstuur ik alles dacht ik bij mijzelf.
En toen opende ik vanochtend mijn mail. En wat bleek: De ‘juf’ vroeg er al om. Terwijl ik haar mail lees krijg ik een flashback naar de havo en ik schaam me een beetje. Ben ik volwassen en wil ik aan mijzelf werken, lever ik mijn huiswerk (bijna) te laat in. Snel stuur ik mijn hele werkboek op en stuur een uur later mijn presentatie er achteraan. Ik krijg een geruststellend mailtje terug dat we donderdag bespreken wat ik allemaal zo moeilijk vond.

Aan jezelf werken om erachter te komen wat je leuk vindt om te doen… helemaal zo makkelijk nog niet!

Weet je al een tijd niet meer of je baan bij je past? Weet je niet meer wat je leuk vindt? Of heb jij ook een jobcoach in de arm genomen? Laat het me weten. Ik ben benieuwd naar je ervaringen!


The picture is taken by me of my workspace. I even lit a scented candle for serenity!